¿y³ wodnych, z³ó¿ ró¿norodnych
minera³ów, zagubionych przedmiotów i ludzi, diagnozowanie chorób,
okreœlanie przydatnoœci i dawkowania leków, dokonywanie pomiaru ciœnienia
krwi bez u¿ycia aparatury medycznejitp. Radiestezja mentalna ma rzekomo
oferowaæ odpowiedzi na praktycznie wszystkie pytania, a zajmuj¹c siê
równie¿ wró¿biarstwem, zahacza o spirytyzm.
Tzw. teleradiestezja ma umo¿liwiaæ prowadzenie badañ radiestezyjnych na
odleg³oœæ przy pomocy mapy i g³ównie wahade³ka. Chodzi tu o wykrywanie
wody, z³ó¿ mineralnych, zaginionych ludzi, diagnozowanie chorób, a nawet
pomaganie i szkodzenie ludziom na odleg³oœæ.
Praca w terenie wykonywana jest przez radiestetów za pomoc¹ ró¿d¿ki.
Istnieje kilka odmian ró¿d¿ek, z których najbardziej znana ma kszta³t
rozwidlonej ga³êzi. Obecnie stosuje siê czêsto ró¿d¿ki wykonane z drutu
stalowego z rêkojeœciami o ³¹cznej d³ugoœci od 30 do 40 cm. W niektórych
przypadkach stosuje siê równie¿ wahade³ko, czyli ciê¿arek zawieszony na
nitce, wa¿¹cy od kilku do stukilkudziesiêciu gramów. Na temat pos³ugiwania
siê tymi przyrz¹dami istnieje rozleg³a literatura o rozmaitym poziomie
kompetencji. Teoria radiestezji jest tam zazwyczaj bardzo rozbudowana,
jednak g³ówny nacisk k³adzie siê na doœwiadczenie, podaj¹c w literaturze
sporo fascynuj¹cych przyk³adów osi¹gniêæ radiestetów granicz¹cych wrêcz z
cudami. Autorzy operuj¹ wieloma pojêciami naukowymi, zw³aszcza tymi
najnowszymi, wykazuj¹c niejednokrotnie zasadnicze luki w swym
wykszta³ceniu. Mia³em okazjê osobiœcie zapoznaæ siê z literatur¹, jak
równie¿ uczestniczyæ w wielu wyk³adach i prelekcjach popularyzuj¹cych
radiestezjê. Spotka³em tam sporo ludzi dobrej woli, ale równie¿ wielu
szarlatanów zdradzaj¹cych objawy wrêcz schizofrenii. Ci ostatni,
wykorzystuj¹c ludzk¹ naiwnoœæ i chêæ ratowania zdrowia za wszelk¹ cenê,
zapewniaj¹, ¿e znaj¹ rozwi¹zania wielu tajemnic z tej dziedziny. Ci¹gn¹
przy tej okazji krociowe zyski ze swej dzia³alnoœci. Czêsto te¿, zupe³nie
bezpodstawnie, stwierdzaj¹ wystêpowanie wyimaginowanych chorób, powoduj¹c u
badanych nieuzasadniony niepokój i przyjmowanie niepotrzebnych lekarstw.
Ludziom sugeruje siê istnienie tajemniczych "¿y³ wodnych" wysy³aj¹cych
promieniowanie zabójcze dla ¿ycia ludzkiego. Radiesteci utrzymuj¹, ¿e pod
ziemi¹ istnieje bli¿ej nieokreœlona sieæ strumyków z p³yn¹c¹ w nich wartko
wod¹. Maj¹ one szerokoœæ do kilkudziesiêciu centymetrów i s³u¿¹ rzekomo do
zasilania studni wod¹. Jednoczeœnie ich szkodliwy wp³yw ma siêgaæ
najwy¿szych piêter naszych budynków. Sposoby wykrywania ¿y³ wodnych oraz
zabezpieczenie siê przed ich ponoæ szkodliwym wp³ywem stanowi¹ przedmiot
wiêkszoœci publikacji radiestezyjnych oraz praktycznej dzia³alnoœci
ró¿d¿karzy i wahadlarzy. Sprawami wykrywania wody zajmuje siê wspomniana
wy¿ej radiestezja fizyczna.
Radiestezja mentalna, badaj¹ca rzeczywistoœæ na odleg³oœæ przy pomocy
myœli, twierdzi z kolei, ze jej mo¿liwoœci s¹ nieograniczone w czasie i
przestrzeni. W takim ujêciu wahade³ko i ró¿d¿ka pe³ni¹ podobne funkcje jak
wiruj¹ce stoliki, umo¿liwiaj¹ce spirytystom uzyskiwanie odpowiedzi na
zadawane duchom pytania. Trudno oczekiwaæ, aby tego typu podejœcie
wspó³czesna nauka traktowa³a powa¿nie i aby mog³o siê ono staæ przedmiotem
badañ fizycznych.
4. KRÓTKIE PODSUMOWANIE NASZYCH BADAÑ.
Grupa poznañska, która zajê³a siê badaniami nad radiestezj¹, sk³ada³a siê z
4 osób. Kierownikiem grupy by³ prof. dr hab. Henryk Szyd³owski, kierownik
Zak³adu Nauczania Eksperymentu Fizycznego Instytutu Fizyki UAM. W naszych
pracach brali równie¿ udzia³ mgr fizyki Ewa Ogórkiewicz-Szulczewska, mgr
fizyki Roman Smuszkiewicz i pisz¹cy te s³owa.
Badania rozpocz¹³em jesieni¹ 1974 r, a ca³y zespó³ do³¹czy³ w maju 1975r.
By³em wówczas wielkim zwolennikiem radiestezji. Moja entuzjastyczna postawa
uleg³a zmianie dopiero po podsumowaniu
rezultatów obozu naukowego w Objezierzu k/Obornik Wlkp. w roku 1981, a
sta³a siê jeszcze bardziej krytyczna po opracowaniu wyników dwóch
nastêpnych obozów naukowych: 1982r.- Gniezno i 1983r.- Strzelce Krajeñskie.
Po tym ostatnim obozie zmuszeni byliœmy zakoñczyæ nasze badania
definitywnie. W sumie w terenie odby³o siê 8 obozów naukowych g³ównie z
udzia³em studentów fizyki oraz cz³onków naszej grupy badawczej. Równolegle
do badañ terenowych przebiega³a praca doœwiadczalna w laboratorium i
interpretacja teoretyczna wyników w naszym Zak³adzie Nauczania Eksperymentu
Fizycznego Instytutu Fizyki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
przy ulicy Grunwaldzkiej 6. Opracowanie wyników stanowi³o temat szeœciu
prac magisterskich, których by³em promotorem.
Badacz zajmuj¹cy siê radiestezj¹ napotyka na podstawow¹ trudnoœæ, któr¹
stanowi brak wiarygodnych danych. Po weryfikacji dostêpnych informacji z
tej dziedziny nale¿y siê zapoznaæ z innymi dyscyplinami nauki, niezbêdnymi
przy wyjaœnianiu zagadnieñ radiestezyjnych. Ich wachlarz jest bardzo