Spoœród tych cech wymienimy nastêpuj¹ce:
Samodzielnoœæ myœlenia, wyra¿aj¹ca siê w nieuleganiu presjom nie zawsze korzystnym dla jego pozycji i rozwoju umiejêtnoœci zawodowych. Z tym wi¹¿e siê zdolnoœæ przeciwstawiania siê niew³aœciwemu wykorzystywaniu posiadanych kwalifikacji. Psycholog musi pamiêtaæ o tym, ¿e w wiêzieniu jest czynnikiem neutralnym i informacje, jakie uzyska od wiêŸnia, nie mog¹ byæ wykorzystane do innych celów jak tylko zapewnienia mu w³aœciwych warunków jego resocjalizacji, nie wolno mu nawet stwarzaæ pozorów, ¿e mo¿e byæ inaczej. Nie mo¿e on byæ rzecznikiem obrony czy oskar¿enia. Jako psycholog wiêzienny w swojej pracy organizuje on ca³okszta³t zabiegów wychowawczych maj¹cych zapewniæ wiêŸniom skuteczn¹ resocjalizacjê, a tym samym umo¿liwiæ powrót do spo³eczeñstwa.
Inn¹ wa¿n¹ cechê mo¿na by okreœliæ jako: nieuleganie w³asnym frustracjom. Samodzielne pe³nienie jakiejœ funkcji wi¹¿e siê z podejmowaniem decyzji, które nie zawsze podobaj¹ siê otoczeniu, a nawet prze³o¿onym. Psycholog musi wiêc umieæ przekonywaæ i pokonywaæ w sposób stanowczy i kulturalny ró¿nego rodzaju opory i uprzedzenia, wyros³e z tradycji wiêziennej. Musi równie¿ umieæ ponosiæ pora¿ki nie rezygnuj¹c z realizacji celów, które uwa¿a za s³uszne. W ró¿nego rodzaju trudnych sytuacjach powinny go cechowaæ spokój i opanowanie, a przede wszystkim rzeczowy stosunek do rzeczywistoœci. Nadmiernie pobudliwy, niezrównowa¿ony, chorobliwie ambicjonalny cz³owiek nie bêdzie dobrze spe³niaæ obowi¹zków jako psycholog wiêzienny. Nastêpn¹ cech¹ jest:
Wysoki poziom moralny, rozumiany w tym sensie, ¿e osoba posiadaj¹ca tak¹ cechê nie zachowuje siê aspo³ecznie. Nie mo¿e bowiem uspo³eczniaæ innych cz³owiek, który sam daje przyk³ad aspo³ecznego zachowania. Nieuczciwy, nieetyczny czy ordynarny w sposobie wyra¿ania siê, arogancki, pijak nie mo¿e byæ w³aœciwym wzorem identyfikacji dla wiêŸnia, a tak¿e autorytetem dla personelu S. W., który ma wykonywaæ jego polecenia.
Nie pretenduj¹c do wymienienia w tym miejscu chocia¿by najwa¿niejszych pod wzglêdem przydatnoœci dla wiêziennictwa cech osobowoœci psychologa, trzeba zwróciæ uwagê na jeszcze jedn¹. Psycholog na ogó³ pracuje sam, z dala od innych psychologów, którzy mogliby wymieniaæ z nim doœwiadczenia i dlatego musi on umieæ znaleŸæ problem w swej pracy.
Umiejêtnoœæ ta jest cech¹ rasowego badacza. Tylko wtedy'bowiem bêdzie on widzia³ wartoœæ i celowoœæ swojej pracy-mimo ró¿nego rodzaju w¹tpliwoœci otoczenia - kiedy problem, który rozwi¹zuje, bêdzie dla niego jasny i oczywisty.
480"
b. Warunki pracy psychologa
W³aœciwa organizacja warunków pracy psychologa powinna pozwalaæ na pe³ne wykorzystanie jego wiedzy zawodowej. Zasadnicz¹ miêdzy innymi rolê w pracy psychologa odgrywa odpowiednie urz¹dzenie gabinetu, w którym przyjmuje on wiêŸniów przeprowadzaj¹c badania czy zabiegi reedukacyjne, a tak¿e zwyk³e rozmowy z wiêŸniami.