złotych, nie jest w stanie rozwiązać problemu należytego do porozumienia z Sowietami... 

Każdy jest innym i nikt sobą samym.

Możliwość ta groziła Polsce zawyposażenia sił zbrojnych, nawet, gdyby był bardziej racjogładę. Rzeczywistość! okazała, że Polska poszła swoją własną, nalnie i planowo używany.
Tymczasem
koszty materiału
niezależnÄ… drogÄ…, Å‚Ä…czÄ…c siÄ™ — zgodnie ze swymi tezami podi sprzÄ™tu wojennego sÄ… olbrzymie.
Wydano nań u naszych
stawowymi — z FrancjÄ…, z którÄ… odnowiÅ‚a sojusz, oraz z AngsÄ…siadów sumy, idÄ…ce w setki miliardów.
lią, z którą w ostatniej chwili zawiązała sojusz. W praktycznym układzie sił, wobec znikomego stopnia przygotowania do wojny sojuszników, oraz niewykonania przez nich zobowiązań
Przemysł wojenny
wojskowych — byÅ‚a to droga h o n o r u .
Przemysłu wojennego na odzyskanych ziemiach
polskich
Jednak na dłuższą metę sojusz z Francją i Anglią obalił
nie było. Należało rozpocząć pracę od podstaw.
Uzyska siÄ™
nadzieje Hitlera na pobicie Polski s a m e j . A o ile sojusz
właściwy pogląd na te sprawy; •
gdy przeprowadzi się porówwojskowy zawiódł, o tyle polityczny wytrzymał próbę życia, nanie stanu przemysłu wojennego w Polsce, ze stanem przegdyż Anglia i Francja wypowiedziały wojnę Trzeciej Rzeszy.
mysÅ‚u wojennego w Niemczech i Rosji. W ojna Å›wiatowa, któ­
Wybuchła druga wojna światowa, w której Polska wzięła
ra była tylko w początkowej fazie ruchowa, a później wyłączni*
na siebie cały ciężar jej pierwszej kampanii. Związała niemal
materiaÅ‚owa, — doprowadziÅ‚a w Niemczech do bardzo wielwszystkie siÅ‚y lÄ…dowe, co najmniej poÅ‚owÄ™ siÅ‚ lotniczych i część kiej rozbudowy przemysÅ‚u wojennego.
Dodać należy natofloty wojennej III Rzeszy. UmożliwiÅ‚a sojusznikom mobilizamiast, że tak rozbudowany niemiecki przemysÅ‚ wojenny zocjÄ™, a zadawszy ciężkie krwawe straty Niemcom, sprawiÅ‚a, że staÅ‚ niekniÄ™ty, ani przez dziaÅ‚ania wojenne, ani przez zarzÄ…­
Hitler nie był w stanie wznowić ofensywy przeciw sojusznikom
dzenia wojskowego komitetu miÄ™dzysojuszniczego, urzÄ™dujÄ…­
Polski jeszcze jesieniÄ… 1939 roku.
cego przez kilka lat po wojnie. Już to porównanie wymownie
Å›wiadczy, że start polskiego przemysÅ‚u wojennego, zaczynajÄ…cego z niczego, odbywaÅ‚ siÄ™ w warunkach wybitnie niesprzyjajÄ…cych dla Polski. W Rosji, w kolejnych piatiletkach, caÅ‚a ludność zostaÅ‚a zaprzężona do pracy nad rozbudowÄ… prze­
II. WARUNKI GOSPODARCZE.
mysłu wojennego,
pozostawionego w miernym stanie przez
carskÄ… RosjÄ™.
Bogactwo rodzimych
surowców zapewniało
Specjalna polityka zaborców, prowadzona w stosunku do
samowystarczalność.
Mimo posiadane pewne
braki,
należy
ziem zabranych, nie sprzyjała gospodarczemu rozwojowi tych
sowiecki przemysł wojenny uznać za potężny.
ziem, nie mówiÄ…c już o faktach celowego obracania w pusty­
U nas przez dłuższy czas nie znaleziono właściwych dróg
nię całych obszarów kraju, jak to miało miejsce w Kongredla sprostania,
chociażby częściowego,
gwałtownej rozbudosówce, w związku z położeniem strategicznym Rosji, wobec
wie przemysłów wojennych sÄ…siadów. Zajmowano siÄ™ stopnio­
Niemiec i Austrii przed rokiem 1914 . Następnie sześcioletni
wym przezbrajaniem wojska lÄ…dowego w jednolite karabiny,
okres wojen na ziemiach polskich, w którym całe połacie
karabiny maszynowe i działa własnej
produkcji.
Przemysł
kraju zostały
wyniszczone caÅ‚kowicie — podcięły
zupełnie
amunicyjny był wątły;
motoryzacyjny nie mógł ruszyć
podstawy rozwoju
gospodarczego kraju.
Stan jego można
z miejsca, lotniczy zaś nie bardzo wychodził poza świetne
określić krótko jednym słowem: Nędza.
poczÄ…tki. Dopiero, dosÅ‚ownie, ostatnie lata przed wojnÄ…, przy­
W kilka lat po wojnie przeprowadzona reforma finansowa