sta�ego rozwoju tych form, nadal nie s� one zadawalaj�co upowszechnione i dost�pne dla og�u rodzin i ich dzieci...

Strona początkowa

Każdy jest innym i nikt sobą samym.

Humanistyczne zmiany dokonywane s� tak�e w samych obiektach szpitali i oddzia��w przyjmuj�cych dzieci. Obiekty nowe, a tak�e
niekt�re stare przechodz�ce modernizacj�, urz�dzane i wyposa�ane
s� z trosk� o dobre samopoczucie przebywaj�cych w nich dzieci.
Wprowadza si� ciep�� kolorystyk� wn�trz i sprz�t�w, urz�dza �wietlice do zabaw dla dzieci chodz�cych oraz dla ich spotka� z rodzicami, udost�pnia dzieciom zabawki i gry. Zmiany te jednak s� jeszcze ma�o upowszechnione, zw�aszcza w starych, tradycyjnych
szpitalach. Hamuje je z jednej strony niedofmansowanie szpitali,
z drugiej preferowanie nadal przez wielu lekarzy biologicznego podej�cia do ma�ego pacjenta i przekonanie o tym, �e ujemne skutki
psychiczne pobytu w szpitalu ulegn� szybkiej remisji, gdy powr�ci
on do rodziny.
VI. Problemy emocjonalne rodzic�w dzieci
chorych i niepe�nosprawnych ruchowo
Choroba i uszkodzenie jakiego� organu cia�a dziecka stanowi dla
rodzic�w wysoce stresogenny czynnik. Narusza on bowiem naczeln� ich warto��, kt�r� stanowi zdrowie i sprawno�� dziecka. Rodzice
akceptuj�cy dziecko prze�ywaj� ju� przed jego urodzeniem niepok�j zwi�zany z istniej�cymi zagro�eniami zdrowia i podejmuj� celowe zabiegi ochraniaj�ce jego prawid�owy rozw�j embrionalny. Ich
g��wnym pragnieniem jest, by dziecko urodzi�o si� zdrowe i bez
wad wrodzonych. Troska rodzic�w o zdrowie i sprawno�� dziecka
po jego urodzeniu mobilizuje ich do dba�o�ci o zabezpieczenie mu
jak najlepszych warunk�w biologicznego i psychicznego rozwoju.
Tylko rodzice o zaburzonej osobowo�ci nie przejawiaj� tej troski
i zaniedbuj� swoje podstawowe obowi�zki rodzicielskie.
Jednak dla ka�dego rodzica choroba dziecka jest �r�d�em przykrych prze�y� i znacznego niepokoju. Je�li trwa ona d�ugo i ma niepomy�lne rokowania stanowi dla nich du�e obci��enie psychiczne.
Sama wiadomo�� podana rodzicom przez specjalist� o chorobie
dziecka, zw�aszcza charakteryzuj�cej si� ci�kim czy d�ugotrwa�ym
przebiegiem traumatyzuje ich i wywo�uje emocjonalny szok okre�lany tak�e jako wstrz�s psychiczny. Przejawia si� on zaburzeniem
r�wnowagi i aktywno�ci psychicznej w postaci odr�twienia, os�upienia i dezorganizacji psychicznej. Objawom tym towarzyszy� mog�
zaburzenia w organizmie natury neurowegetatywnej i hormonalnej
69
podobne do tych, kt�re towarzysz� szokowi biologicznemu. Wiele
obserwacji naukowych wykaza�o, �e silny wstrz�s emocjonalny mo�e
wywo�a� zachwianie, a nawet za�amanie si� systemu obronnego organizmu i w konsekwencji zwi�kszy� mo�liwo�� zachorowania na
powa�ne choroby, jak rak (Sillamy 1994, s. 280). Dlatego du�� uwag�
przywi�zuje si� do sposobu informowania rodzic�w o ci�kiej chorobie dziecka, dbaj�c o to, by nie czyni� tego brutalnie, ale stopniowo, przygotowuj�c ich psychicznie na przyj�cie tej wiadomo�ci.
W fazie szoku rodzice nie s� zdolni do pogodzenia si� z tre�ci�
diagnozy, przekazanej im przez specjalist�, nie zawsze dobrze j�
rozumiej�, niekiedy traktuj� jako �wyrok" na w�asne dziecko, �kl�sk�", maj� poczucie, �e �uleg� zdruzgotaniu ca�y ich �wiat" (G�ralczyk 1996, s. 14). Nie potrafi� w tej fazie reakcji emocjonalnej planowa� i podejmowa� racjonalnych dzia�a�, ulega zaburzeniu ich
aktywno�� zwi�zana z pe�nionymi dot�d rolami rodzinnymi i zawodowymi.
Emocjonalny szok nie jest d�ugotrwa�ym stanem i stopniowo przeistacza si� w faz� rozpaczy i rozpami�tywania swego nieszcz�cia,
okre�lan� tak�e jako faz� kryzysu emocjonalnego. W fazie tej rodzice nadal prze�ywaj� poczucie nieszcz�cia i krzywdy (�dlaczego
spotka�o to nasze dziecko i nas"). Niekiedy doszukuj� si� w spos�b
irracjonalny winy (we w�asnym post�powaniu lub w obci��eniach
genetycznych ze strony przodk�w), czuj� si� zagubieni i bezradni
wobec tragedii, jaka ich spotka�a. R�wnocze�nie jest to faza, w kt�rej lekarze domagaj� si� od nich pogodzenia si� z tre�ci� diagnozy
o chorobie dziecka, mobilizacji si� i aprobaty podejmowanych przez
nich decyzji. Bowiem od szybkiej realizacji decyzji, dotycz�cych
post�powania z dzieckiem, zale�� efekty jego leczenia i usprawniania.
Dla osi�gni�cia remisji kryzysu emocjonalnego rodzice potrzebuj� wsparcia psychicznego ze strony os�b najbli�szych i specjalist�w. Wskazane jest taktowne okazywanie mu wsp�czucia przy r�wnoczesnym zapewnieniu ich o gotowo�ci do pomocy. Lekarz, jak
70
r�wnie� wsp�pracuj�ca z nim piel�gniarka, pedagog czy psycholog powinni, stosuj�c rzeczowe wyja�nienia i perswazje, kszta�towa� u rodzic�w w�a�ciwy obraz choroby dziecka, ukazywa� im
mo�liwo�ci pomy�lnej prognozy jego leczenia i usprawniania, a tak�e
u�wiadamia� im to, �e efekty rehabilitacji dziecka zale�� w znacznej mierze od ich aktywnego udzia�u w tym procesie.
Zmiany, jakie dokonuj� si� wsp�cze�nie w organizacji procesu
rehabilitacji, nastawione na skracanie czasu pobytu dzieci w o�rodkach zamkni�tych zwi�kszaj� udzia� rodzic�w w tym procesie. Niezmiernie wa�ny jest wi�c stosunek rodzic�w do dziecka i jego choroby oraz ich motywacja i przygotowanie do w��czenia si� w proces
leczenia, usprawniania i wspierania rozwoju chorego dziecka.
W miar� oswajania si� rodzic�w z diagnoz� choroby dziecka, zdobywania szerszych wiadomo�ci na jej temat oraz u�wiadamiania
sobie konieczno�ci podj�cia wysi�ku dla zapewnienia mu w�a�ciwej

Tematy

Template provided by Designs by Darren Opracowanie Marketing w Internecie dla Każdy jest innym i nikt sobą samym.