Sposoby techniczne oraz taktyka sprawców ró¿nicuj¹ siê w zale¿noœci od umiejscowienia przedmiotu kradzie¿y oraz warunków sytuacyjnych... 

Każdy jest innym i nikt sobą samym.


147
Kradzie¿ z bocznej kieszeni nastêpuje przez u³o¿enie palców rêki w formie no¿yc i wprowadzenie ich do bocznej kieszeni marynarki, p³aszcza lub spodni. Przy kradzie¿y z tylnej kieszeni trzy palce: kciuk, wskazuj¹cy i œrodkowy tworz¹ trójk¹t, który pozwala na wyci¹gniêcie portfela. Wieczne pióra z kieszeni zewnêtrznej marynarki sprawcy wyci¹gaj¹ stosunkowo ³atwo, u¿ywaj¹c np. drucika, usztywnionego kawa³ka gazety itp.
Kradzie¿ w sklepie jest zwykle poprzedzona obserwacj¹ maj¹c¹ na celu ustalenie obecnoœci wywiadowców policji, wyboru pokrzywdzonego oraz momentu dokonania czynu. Dla odwrócenia uwagi sprawca wszczyna rozmowê (np. na temat ogl¹danego towaru) z osob¹, któr¹ zamierza okraœæ.
T³ok w tramwajach i autobusach stwarza dobre warunki do dokonania kradzie¿y nawet przez pojedynczo dzia³aj¹cego i stosunkowo ma³o doœwiadczonego z³odzieja. Kradzie¿ mo¿e byæ dokonana przy wsiadaniu, jak i w czasie ruchu pojazdu. Dobr¹ pozycjê dla sprawców zapewnia t³ok na stopniach tramwaju, co pozwala na bezpoœrednie ocieranie siê o pasa¿erów bêd¹cych przy drzwiach lub wsiadaj¹cych. Dzia³anie zespo³owe zak³ada inn¹ taktykê. Dziêki tzw. blokowaniu wejœcia przy wsiadaniu wybrana na przystanku ofiara znajduje siê pomiêdzy sprawcami. W tej sytuacji pokrzywdzony jest zajêty znalezieniem w³aœciwego miejsca, a sprawcy stwarzaj¹ tzw. sztuczny t³ok, w czasie którego ³atwo dokonuje siê zamierzonej kradzie¿y, przy czym jeden z blokuj¹cych zachowuje siê czêsto w sposób prowokuj¹cy, odwracaj¹c uwagê ofiary i u³atwiaj¹c w ten sposób dzia³anie wspólnika.
Kradzie¿ kieszonkowa na dworcach i peronach ma miejsce szczególnie w bufetach, w kolejce przy kasach i przy wsiadaniu dp poci¹gu. Okradanie osób œpi¹cych czy drzemi¹cych w poczekalniach kolejowych jest oczywiœcie u³atwione. Sprawca zajmuje dogodne miejsce i udaje równie¿ œpi¹cego.
Kradzie¿ na ulicy wymaga albo niepostrze¿onego zbli¿enia siê do ofiary, albo znalezienia pretekstu do nawi¹zania bli¿szego kontaktu. Mo¿e to nast¹piæ przez „grzecznoœciowe" czyszczenie celowo zabrudzonego p³aszcza czy marynarki, a nawet przypadkowe zderzenie.
Do specjalnoœci kieszonkowców nale¿¹ tak¿e kradzie¿e z rêki zegarków, pierœcionków, obr¹czek, naszyjników, jak równie¿ przedmiotów znajduj¹cych siê w teczkach, torbach podró¿nych itp. Kradzie¿ zegarka z rêki jest uwa¿ana za dowód najwy¿szej techniki. Ten rodzaj kradzie¿y wymaga wyj¹tkowo precyzyjnego dzia³ania. Kradzie¿ obr¹czek i pierœcionków z palca rêki te¿ jest zaliczana do metod skomplikowanych. Gdy rêka jest wilgotna, wówczas sprawca ma u³atwione zadanie. Za pomoc¹ drucików mo¿e on œci¹gn¹æ pierœcionek z palca czy obr¹czkê.
Kradzie¿ z zamkniêtych torebek czy teczek nie przedstawia powa¿niejszych trudnoœci. Z³odzieje znaj¹ doskonale wszelkiego rodzaju zamki. W zale¿noœci od usytuowania torebki czy teczki sprawcy stosuj¹ nieco odmienne metody kradzie¿y. W³aœciwy akt kradzie¿y jest zwykle poprzedzony prób¹ w celu ustalenia stopnia reakcji pokrzywdzonego. Gdy sprawca
148
stwierdzi, ¿e osoba wykazuje wra¿liwoœæ na dotyk, co w gwarze z³odziejskiej oznacza, i¿ jest „elektryczna", najczêœciej odstêpuje od dokonania kradzie¿y. Trudno jest w ramach ogólnych rozwa¿añ przedstawiæ wyczerpuj¹co metody dzia³ania z³odziei kieszonkowych. Mo¿e jeszcze warto zwróciæ uwagê, i¿ formy i metody dzia³alnoœci z³odziei kieszonkowych ulegaj¹ pewnym przeobra¿eniom. Do charakterystycznych zmian zaliczyæ nale¿y:
- zorganizowan¹ dzia³alnoœæ grupow¹ z³odziei o wysokich kwalifikacjach, zapewniaj¹cych mo¿liwoœæ wymiany funkcji poszczególnych cz³onków z³odziejskiego gangu;
- przemieszczanie siê (wêdrownoœæ) w obrêbie kraju;
- zawieranie porozumieñ z³odziejskich o wy³¹cznoœci dzia³ania w okreœlonych obiektach lub rejonie oraz czasie;
- specjalizacjê w doborze ofiar (np. obcokrajowców) oraz agresywnoœæ i zuchwa³oœæ wobec nich;
- bezwzglêdne egzekwowanie lojalnoœci z³odzieja wobec ca³ego gangu z³odziejskiego w celu zapewnienia hermetycznoœci oraz dyscypliny wewnêtrznej œrodowiska;
- stosowanie kontrobserwacji z wykorzystaniem technicznych œrodków ³¹cznoœci w celu bezpiecznego dokonania kradzie¿y i opuszczenia miejsca przestêpstwa;
- prowadzenie aktywnego rozpoznania policjantów zajmuj¹cych siê zwalczaniem tej kategorii przestêpstw oraz próby ich korumpowania;
- rozwijanie i doskonalenie sekretnego jêzyka „doliniarzy". Cz³onkowie kilkuosobowych grup z³odziejskich maj¹ przydzielone zadania:
a) robotnik - dokonuje zaboru mienia; zazwyczaj ma najwy¿sze kwalifikacje z³odziejskie spoœród cz³onków grupy;
b) tycer - typuje w drodze obserwacji lub obmacywania przysz³¹ ofiarê i wskazuje j¹ robotnikowi; powoduje równie¿ sztuczny t³ok, zas³ania robotnika, jego rêkê i baga¿, z któregA dokonuje siê kradzie¿y;
c) œwieca - prowadzi kontrobserwacjê, rozpoznaje przebywaj¹cych w rejonie kradzie¿y policjantów;
d) konik - przyjmuje od robotnika skradzione przedmioty natychmiast po dokonaniu przestêpstwa i oddala siê z nimi w bezpieczne miejsce.
E. Kradzie¿ w sklepach samoobs³ugowych. Wprowadzenie samoobs³ugowej formy sprzeda¿y stwarza nowe mo¿liwoœci dokonania kradzie¿y ze wzglêdu na bezpoœredni kontakt nabywcy z towarem. W miarê upowszechniania siê tej metody sprzeda¿y zaczê³a siê rozleg³a dyskusja nad tym, co nazwano „problemem kradzie¿y w SAM-ach".
Przedmiotem kradzie¿y w sklepie samoobs³ugowym jest wszystko, co da siê ukryæ przy sobie w odzie¿y lub baga¿u. Przedmiotami tymi s¹ przewa¿nie artyku³y spo¿ywcze oraz drobne przedmioty znajduj¹ce siê w sklepach z artyku³ami gospodarstwa domowego. Do najczêœciej kradzionych przed-
149
kakao, czekolada, cukierki, wino, ser topiony, suszone grzyby oraz woda kwiatowa, kremy i myd³o. Do nagminnych nale¿¹ kradzie¿e artyku³ów o ma³ej objêtoœci ze wzglêdu na ³atwoœæ ukrycia. Próba dokonania kradzie¿y przedmiotów o wiêkszej objêtoœci jest zwykle udaremniona przez personel sklepu.
Czêœciej pope³niana jest kradzie¿ w sklepach o ma³ej powierzchni sali
sprzeda¿y (20-40 m2). W du¿ej jasnej sali przy prawid³owym rozmieszczeniu
urz¹dzeñ i personelu sklepowego jest rzecz¹ bardzo trudn¹ ukrycie jakiegoœ
przedmiotu bez zwrócenia na siebie uwagi. Przy wiêkszej liczbie klientów
istnieje mniejsze prawdopodobieñstwo dokonania indywidualnej kradzie¿y,

Tematy