2. sty-
kaj¹cy siê; a) granicz¹cy, s¹siedni
(z dat.); b) bezpoœrednio po czymœ
continentia - 106 -
nastêpuj¹cy (z dat.); c) stykaj¹cy siê
= nieprzerwany, nieustanny, ci¹g³y;
d) subst. continens, enffs/l¹d sta³y.
continentia, ae / wstrzemiêŸliwoœæ,
powœci¹gliwoœæ.
con-tineó, tinuT, tentum 2. l. razem
trzymaæ, przy sobie trzymaæ (alqm
lub alqd in re); a) (rozdzielone)
³¹czyæ, pass. byæ zwi¹zanym, le¿eæ
obok siebie; b) coœ w pewnym
stanie utrzymywaæ, przechowywaæ.
2. opasaæ, otaczaæ, trzymaæ w za-
mkniêciu; a) otaczaæ, pass. byæ
odgraniczonym; b) z wrogim za-
miarem otoczyæ; c) obejmowaæ
= zawieraæ, poj¹æ, stanowiæ treœæ,
istotê czegoœ, pass. contineri alqa
re na czymœ polegaæ, na czymœ
zale¿eæ. 3. trzymaæ przy sobie,
zatrzymywaæ, powœci¹gaæ (alqd
i alqm). se continere in re przeby-
waæ, pozostawaæ, upieraæ siê przy
czymœ; a) trzymaæ w granicach,
powœci¹gaæ w gniewie, okie³znaæ,
wstrzymaæ. vix me contineo, quin
zaledwie siê powstrzymaæ mogê
(a¿eby czegoœ nie zrobiæ), pass.
contineri alqa re ograniczaæ siê
do czegoœ; b) jedno od drugiego
oddalaæ, z daleka trzymaæ (alqd ab
alqa re); c) zatrzymaæ przy sobie
= przemilczeæ.
con-tingó, tigi, tactum 3. l. (trans.)
poruszyæ, dotkn¹æ (alqd i alqm); a)
uchwyciæ, uj¹æ; b) (cel) osi¹gn¹æ,
trafiæ, dostaæ siê dok¹dœ (Italiam);
c) przytykaæ do czegoœ (alqd), gra-
niczyæ z czym, opieraæ siê na
czymœ, alqm byæ z kimœ w bliskich
stosunkach, alqm propinquitate
byæ z kimœ w pokrewieñstwie; d)
poruszyæ kogoœ = tyczyæ (dotyczyæ)
kogoœ, obchodziæ, zajmowaæ; e) (w
z³ym znaczeniu) pokalaæ, splamiæ,
zaraziæ; pan. contactus 3 zanieczy-
szczony, winny, obwiniony, spla-
miony (z abl.). 1. (intr.) przypaϾ
w udziale, zdarzyæ siê, wydarzyæ siê
(alicui). contingit, ut (tak¿e z inf.)
zdarza siê, nastrêcza siê, powodzi
siê, szczêœci siê, udaje siê (alicui).
con-tingo lub -guo 3. pokropiæ, zwil-
¿yæ, posypaæ.
continuatio, ónis / ci¹g nieprzerwa-
ny, trwanie; a) zwi¹zek wzajemny;
b) okres.
continuo adv. a) nieprzerwanie; b)
zaraz potem, bezzw³ocznie, nie-
bawem.
continiio l. nastêpowaæ po sobie,
razem ³¹czyæ: a) z³¹czyæ, zjedno-
czyæ, przy³¹czyæ (alqd alicui rei),
przytuliæ siê. pass. bezpoœrednio do
czegoœ przylegaæ, z czymœ siê ³¹-
czyæ; b) rozszerzaæ, rozprzestrzeniaæ
(alqd alqa re); c) (pod wzglêdem
czasu) ci¹gn¹æ dalej, nie przestawaæ;
dalej urzêdowaæ, pass. a) bezpoœred-
nio po sobie nastêpowaæ (z dat.); f!)
dalej trwaæ; d) alicui magistratom
czyjeœ urzêdowanie przed³u¿yæ.
continuus 3 zwi¹zany z czymœ, sty-
kaj¹cy siê; a) najbli¿ej stoj¹cy,
ulubieniec; b) nieprzerwany, na-
stêpuj¹cy nieprzerwanie; c) ustawi-
czny, nieustanny.
contio, ónis/l. zgromadzenie, ludo-
we zgromadzenie, wojska. 2. mowa
107 - contribuo
do ludu, do wojska; zezwolenie na
wypowiedzenie mowy.
contionabundus 3 publicznie prze-
mawiaj¹cy, jak mówca publiczny.
contiónalis, e i -nariiis 3 cz³onek
zgromadzenia ludowego, bywalec
na zgromadzeniach.
contionatór, oris m mówca ludowy,
demagog.
cóntionór l. a) mówiæ publicznie na
zgromadzeniu, objaœniaæ; b) byæ
obecnym na zgromadzeniu.
cóntiuncula, ae / a) nieliczne ze-
branie, nieliczne zgromadzenie; b)
ma³oznacz¹ca mowa.
con-torqueo, torsi, tortum 2. zwi-
jaæ, skrêcaæ; a) przekrêcaæ; b)
nastroiæ kogoœ do czegoœ (alqm ad
alqd); c) z zamachem rzucaæ (poci-
ski); d) contortus 3: a) przekrêco-
ny, powik³any; fi) pe³en zapa³u,
polotu.
con-tortio, ónis / powik³ane wyra-
¿enie.
contortulus 3 doϾ niejasny, powi-
k³any.
centra l. adv. naprzeciw; a) z drugiej
strony, przeciwnie; b) ale, zaœ, prze-
ciwnie, owszem; zupe³nie inaczej,
wrêcz odwrotnie (ac, atque, quam
inaczej ani¿eli); c) naprzeciwko. 2.
prp. z acc. naprzeciw, przeciw,
w niezgodzie z czymœ.
con-tractió, onfa / œci¹ganie, zmar-
szczenie; a) skrócenie: a) œcieœ-
nione pismo; fS) skróty w piœmie; y)
zwiêz³oœæ; b) trwo¿liwoœæ.
contractiuncula, ae / lekkie zak³o-
potanie.
contra-dicó 3. sprzeciwiaæ siê (a-
licui).
con-trahó, trasa, tractum 3. l. œci¹-
gaæ, kurczyæ; zwê¿aæ, (frontem)
marszczyæ, (vela) œci¹gn¹æ, (ora-
tionem) skracaæ; a) œcieœniaæ, ogra-
niczaæ; b) zwê¿aæ, czyniæ nieœmia-
³ym; c) contractiis 3 œci¹gniêty,
sztywny; a) ograniczony (w¹ski,
szczup³y, krótki, zbity, st³oczony,
sk¹py): f!) (o osobach} odosobnio-
ny, w zaciszu, w odosobnieniu. 2.
zespoliæ, zgromadziæ; a) spe³niæ