Stare, dobre czasy - przeminê³y. Nasze niechêci, zazdroœci, sprzeczki-có¿ one znacz¹? Reprezentuj¹ one zazwyczaj jedynie ludzk¹ ignorancjê: co ma jednak miejsce, gdy posuwaj¹ siê do niej ci, którzy uznali Chrystusa? Wtedy staje
1) Ewangelia wed³ug œw. Jana 8:11 10 Ksiêga Ezechiela 18:32
133
Moment Chrystusowoœci
siê to duchow¹ niegodziwoœci¹ w okrêgach niebieskich." Wtedy gdy osoba zaakceptowa³a Chrystusa -przyodzia³a szatê i przyjê³a na siebie to¿samoœæ Chrystusa - i wraca do p³awienia siê w ludzkich b³êdach, podwójna kara j¹ dosiêgnie, bo rozumie ona prawo i œwiadomie je ³amie. Osoba ta wiêc grzeszy œwiadomie, a nie mimowolnie. Jedyne ostatnie s³owo jest: IdŸ i odt¹d ju¿ nie grzesz"."
¯ycie nie jest naszym. ¯ycie nale¿y do Boga. My nale¿ymy do Boga i Bóg jest odpowiedzialny za nasze ¿ycie i za jego zadoœæuczynienie. Cokolwiek dobrego ma miejsce w naszym ¿yciu, œwiadczy o tym, ¿e Bóg jest w akcji; cokolwiek z³ego ma miejsce, dzieje siê to w takim stopniu, w jakim s³owo ja" jest wprowadzone: ja - Jan; ja - Maria; ja - Henryk. ZgódŸmy siê na to, by nie by³o dla nas pochwa³y, potêpienia i ciê¿aru odpowiedzialnoœci. Gdy stajemy przed jak¹kolwiek odpowiedzialnoœci¹, nie pozwólmy by to ludzkie poczucie ja" wype³z³o i powiedzia³o: "Jak mam to osi¹gn¹æ? Jak mam tego dokonaæ? Moja si³a tu nie wystarczy; moje zasoby finansowe s¹ nieodpowiednie''. Jezus nie dopuœci³, by s³owo ja" interweniowa³o, wtedy gdy mia³ nakarmiæ piêæ tysiêcy zgromadzonych. Zdawa³ sobie sprawê, ¿e sam z siebie nic nie móg³by zrobiæ.
Studiuj¹c, czytaj¹c i medytuj¹c, rozwijamy w sobie stan œwiadomoœci, w którym uznajemy, ¿e Ojciec w nas jest jedynym aktorem, jedyn¹ aktywnoœci¹ i budujemy drogê ku doœwiadczeniu Boga. Od momentu naszego doœwiadczenia Boga nie ¿yjemy ju¿ naszym w³asnym ¿ydem: to Bóg ¿yje jako my. Nic innego nam nie pozostaje, jak byæ bardzo spokojnym i cichym. Tak jak byœmy patrzyli przez ramiê obserwuj¹c Boga, który siê ujawnia; stajemy siê obserwatorami Boga i Boskiej aktywnoœci i znika wówczas
u Œw. Paw³a List do Efezjan 6:12 12 Ewangelia wed³ug œw. Jana 8:11
134 PRAKTYKOWANIE OBECNOŒCI
wszelkie poczucie osobistej odpowiedzialnoœci. Od wczesnego ranka zaczynamy dzieñ z poczuciem oczekiwania na to, co Ojciec ma dla nas do zrobienia. W momencie gdy jest nam dane zadanie, witamy je z uœmiechem pamiêtaj¹c, ¿e ten, który da³ nam to -wykona te¿ to. Ca³y dzieñ przepe³niony jest radoœci¹, wynikaj¹c¹ z obserwowania, jak chwa³a Ojca ujawnia siê w postaci naszego indywidualnego doœwiadczenia.
Stajemy siê obserwatorami Boga przejawiaj¹cego siê jako ty i ja. Czym s¹ ci wszyscy, z którymi stykamy siê na co dzieñ? Przedstawiaj¹ oni nasz¹ ograniczon¹ koncepcjê Boga, bo w rzeczywistoœci wszystko, co istnieje, to Bóg manifestuj¹cy siê jako Syn: Ojciec i Syn jako jedno; Bóg - Niewidzialne i dziecko -widzialne. Widzieæ to, to znaczy iœæ przez ¿ycie jako obserwator Boga wykonuj¹cego to, co dane jest nam do zrobienia, obserwator Boga jako Boskiego prawa dostosowania. Zastosowane w zwi¹zkach rodzinnych, w zwi¹zkach spo³ecznoœci, w zwi¹zkach miêdzy pracownikami ujawnia wieczyst¹ harmoniê.
Jest Bosk¹ odpowiedzialnoœci¹ zatroszczyæ siê o to, byœmy byli wdziêczni wobec siebie wzajemnie, abyœmy wspó³pracowali ze sob¹, bo przejawia to mi³oœæ, a mi³oœæ pochodzi od Boga, nie od cz³owieka. Cz³owiek jest jedynie instrumentem jej wyra¿ania, instrumentem do wyra¿ania Boskiej mi³oœci. Nigdy nie cieszylibyœmy siê chwa³¹ i nie cierpielibyœmy z powodu krytyki, gdyby Chrystus by³ si³¹ motywuj¹c¹ w naszym ¿yciu. Wtedy ten, kto jest wychwalany, to Chrystus. Je¿eli jednak Chrystus jest nie zrozumiany, mo¿e byæ potêpiony. Nie ma potêpienia dla kogoœ, kto wie, ¿e jedynie Chrystus w nim dzia³a. Z mi³oœci¹ i ³ask¹ Chrystus jest w stanie zlikwidowaæ ka¿de potêpienie, które mo¿e nas spotkaæ.
Jesteœmy wiêŸniami œwiata oraz ka¿dego w tym œwiecie tak d³ugo, jak d³ugo oczekujemy od niego tego, co ma przyjœæ od Boga
135
Moment Chrystusowoœci
i mo¿e przyjœæ jedynie od Boga. Lêk i obawy co do tego, czy mamy wystarczaj¹ce zrozumienie lub wiedzê by podo³aæ naszym obowi¹zkom, znikaj¹, gdy wiemy, ¿e to nie nasza wiedza i nie nasze zrozumienie, ale Boska m¹droœæ, zrozumienie, sprawiedliwoœæ i dobroczynnoœæ rz¹dz¹ nami wszystkimi. Ca³y problem polega na u¿yciu i znaczeniu takich s³ów jak ja", "mnie", "mój" -moja wiedza, moja si³a, moje zrozumienie, twoje docenianie, twoja wdziêcznoœæ i czy jesteœmy w stanie wznieœæ siê wystarczaj¹co, by zdaæ sobie sprawê:
Nieobchodzi mnie, czy ktokolwiek jest wdziêczny, ktokolwiek jest kochaj¹cy czy sprawiedliwy. Wyrzekam siê tego. Oczekujê mi³oœci, sprawiedliwoœci, uznania, pochwa³y i wynagrodzenia w Bogu, z Bogiem i od Boga jedynie.
W momencie, gdy przybieramy tak¹ postawê, stajemy siê wolni od œwiata.
Wielki Mistrz powiedzia³: "Nauka moja nie jest moj¹ lecz tego, który mnie pos³a³." JeŸelibym Ja wyda³ œwiadectwo o sobie, œwiadectwo moje nie by³oby wiarygodne."14 Ca³a nauka mówi, ¿e jedynie Bóg mo¿e wykonywaæ, jedynie Bóg mo¿e kochaæ, tylko Bóg mo¿e myœleæ, jedynie Bóg jest uzdrawiaj¹c¹, ¿ywi¹c¹ i zasilaj¹c¹ aktywnoœci¹, jedynie Bóg mo¿e wyra¿aæ m¹droœæ i radoœæ. Jesteœmy w stanie wszystko czyniæ poprzez Boga, ale bez Boga nie mo¿emy nic, jesteœmy instrumentem, poprzez który i jako który Bóg siê przejawia.
W ostatecznoœci musimy zrezygnowaæ z osobistego poczucia w³asnego Ja" z jego ciê¿arem odpowiedzialnoœci i pozwoliæ, by Boska Obecnoœæ przejê³a tê rolê. Musimy zacz¹æ w tym momencie.
13 Ewangelia wed³ug œw. Jana 7:16 14 Ewangelia wed³ug œw. Jana 5:31
136 PRAKTYKOWANIE OBECNOŒCI
Cokolwiek siê dzieje, dzieje siê teraz. W tym momencie mo¿emy zdaæ sobie sprawê:
Jedynie Bóg dzia³a jako moja istota; jedynie Bóg dzia³a jako ka¿da osoba na kuli ziemskiej. Uwalniam ka¿dego w moim doœwiadczeniu, pozwalam ka¿demu odejœæ i oczekujê jedynie od Boga, czego dotychczas oczekiwa³em od cz³owieka. "
To jest tajemnica ¿ycia.