2)Przez sferę zarządzania SFzarz, rozumiemy aparat zarządzający organizacją APz oraz jego oddziaływania informacyjno-decyzyjne Qid na sferę wykonawczą, przekazywane kanałami informacyjnymi, ukształtowanymi przez stosunki organizacyjne Sorg, co zapisujemy
SFzarz = [ APz, Qid, Sorg].
48
W przedstawionych sformułowaniach zawarte są również znaczne uproszczenia, ale pozwalają one na ogólny, sformalizowany zapis zawartości treściowej pojęcia organizacja w znaczeniu przedmiotowym zarządzania.
W dalszych rozdziałach będziemy unikać sformalizowanych zapisów matematycznych,
koncentrując uwagę na praktycznym podejściu do zarządzania organizacjami.
Takie podejście przedstawia rysunek 2.4 ilustrujący systemowe spojrzenie na organizację.
Kluczem do zrozumienia podejścia systemowego w zarządzaniu organizacją jest widoczna na rysunku pętla sprzężenia zwrotnego, obrazująca wzajemny związek pomiędzy organizacją a jej otoczeniem. Wymiana z otoczeniem polega na tym, że wytwarzane przez organizację dobra materialne, usługi i inne wartości przekazywane są na zewnątrz organizacji i zaspokajają jakąś istotną potrzebę otoczenia. W zamian za to otoczenie zaopatruje organizację w czynniki materialne i niematerialne, co umożliwia jej kontynuowanie lub rozszerzanie działalności. Ten proces wzajemnego zasilania znajduje odbicie w wymianie informacji między organizacją a otoczeniem.
Rys. 2.4. Systemowe spojrzenie na organizację.
(Źródło: [6], str. 532, por. Hellriegel D., Slocum J. W.: Management. New York, Addison-Wesley Publ. Comp. 1989, str. 61; Needle D.: Business in Context. London, Van Nostrad Reinhold (International) Co. 1989, str. 22)
Wymiana między organizacją a otoczeniem nie może być w dłuższym okresie
nieekwiwalentna, czyli pasożytnicza. Dotyczy to szczególnie organizacji gospodarczych (przedsiębiorstw). Te które nie zaspakajają potrzeb otoczenia, powinny przestać istnieć. Jeżeli nie przynoszą one zysku, winny być poddane działaniom naprawczym i stać się firmami rentownymi lub zbankrutować. Trzeba bowiem zdawać sobie sprawę z obiektywnej
rzeczywistości gospodarczej, że w organizacjach powstają głównie koszty, a zysk rodzi się na styku przedsiębiorstwa i jego otoczenia. Jest on rezultatem potwierdzonej pieniądzem akceptacji tego, co firma robi.
Systemowe spojrzenie na organizację, umożliwia traktowanie przedsiębiorstwa jako
swoistej „czarnej skrzynki”, dokonującej przekształcenia (czyli transformacji) wielkości wejściowych (inputs) w wyjściowe (outputs). Rozwijając tę koncepcję w ujęciu
cybernetycznym możemy powiedzieć, że przedsiębiorstwo jest systemem transformującym Tt, przetwarzającym wielkości wejściowe opisane wektorem inputs X w produkty, usługi, wartości, zyski, straty, informacje, opisane wektorem outputs Yt.
49
Wektory wejścia X i wyjścia Y, dają się przedstawić w formie jednokolumnowych macierzy w postaci:
x 1
y 1
x 2
y 2
x 3
y 3
X = ⋅ ,
Y = ⋅ ⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
x
y
n
n
Poszczególne elementy wektora wejścia: x1, x2, x3 ... do xn, oraz wektora wyjścia: y1, y2, y3
... do yn, są zmienne w czasie i charakteryzują parametry zasileń oraz efektów produkcyjnych.
Jako podstawowe równanie opisujące przedstawiony model dynamiczny funkcji czasu t, można przyjąć zapis
Yt = Tt (X, t).
W takim ujęciu nie wnikamy w wewnętrzne procesy transformacji obejmujące: