Gdy Antypater przekreœli³ nadzieje sierot i doprowadzi³ do zwi¹z-ków ma³¿eñskich pod³ug swej myœli, uwa¿a³, ¿e jego widoki na przysz³oœæopieraj¹ siê na niewzruszonym gruncie. A ¿e pewnoœæ ta sz³a w parze z jegopod³oœci¹, sta³ siê cz³owiekiem wrêcz nie do zniesienia. Nie mog¹c odwróciæod siebie nienawiœci, jak¹ go powszechnie otaczano, stara³ siê zapewniæ so-bie bezpieczeñstwo sianiem postrachu. Popiera³ go tak¿e Feroras, jakbyAntypater ju¿ mia³ tron zapewniony. Do tego dosz³o jeszcze na dworze dozmowy kobiet, co sta³o siê przyczyn¹ nowych niepokojów. Otó¿ ¿ona Fero-rasa398, wraz ze swoj¹ matk¹ i siostr¹, dobrawszy jeszcze do swojego gronamatkê Antypatrow¹, pozwala³a sobie w pa³acu na zbyt wielk¹ zuchwa³oœæi oœmieli³a siê nawet zniewa¿yæ dwie córki królewskie399, wskutek czego He-rod czu³ do niej szczególn¹ niechêæ. I mimo ¿e by³y znienawidzone przezniego, jednak rej wodzi³y miêdzy innymi kobietami. Jedna tylko Salomeprzeciwstawia³a siê ich zgodnemu dzia³aniu i oskar¿y³a je przed królem, ¿eodbywaj¹ zebrania, które dla jego spraw nie wró¿¹ niczego dobrego. Gdyniewiasty dowiedzia³y siê o tym doniesieniu i oburzeniu Heroda na nich, za-niecha³y jawnych spotkañ i okazywania sobie uczuæ przyjaŸni; przeciwnie,gdy król je s³ysza³, udawa³y, ¿e s¹ ze sob¹ sk³ócone. Antypater tak¿e gra³ têsam¹ komediê, postêpuj¹c na zewn¹trz tak, jakby czu³ wrogoœæ do Ferorasa.Potajemnie jednak urz¹dzano wspólnie spotkania i nocne zabawy, a to, ¿e ichœledzono, jeszcze silniej ich ze sob¹ wi¹za³o. Ale nic z tego, co czyniono, nieusz³o uwagi Salome, która te¿ o wszystkim donosi³a Herodowi.
2. Herod srodze siê rozgniewa³, szczególnie na ¿onê Ferorasa, gdy¿w ni¹ przede wszystkim godzi³y zarzuty Salome. Zwo³awszy przeto zebranie„przyjació³" i „krewnych", oskar¿y³ tê niewiastê o ró¿ne z³e postêpki, w tymtak¿e o zniewa¿enie jego córek, wspieranie pieniêdzmi400 faryzeuszów prze-ciw niemu i uczynienie wrogim mu brata, którego zniewoli³a czarodziejskimnapojem. W koñcu skierowa³ swoje s³owa do Ferorasa, wzywaj¹c go, abywybra³ jedno z dwojga: albo jego, brata swojego, albo ¿onê. A gdy ten od-rzek³, ¿e gotów jest raczej rozstaæ siê z ¿yciem ni¿ z ¿on¹, Herod nie wie-
dz¹c, jak post¹piæ, zwróci³ siê do Antypatra i zabroni³ mu utrzymywania ja-kichkolwiek stosunków czy to z ¿on¹ Ferorasa, czy z nim samym, czy nawetz kimkolwiek z jej otoczenia. Antypater otwarcie nie przekracza³ tego zaka-zu, lecz potajemnie spêdza³ noce z nimi. Maj¹c siê na bacznoœci przed wszê-dzie wêsz¹c¹ Salome, przedsiêwzi¹³ przy pomocy przyjació³ w Italii podró¿do Rzymu401. Ci bowiem napisali, ¿e jest rzecz¹ konieczn¹ w najbli¿szymczasie wys³aæ Antypatra do Cezara. Tote¿ Herod wyprawi³ go niezw³oczniew drogê, daj¹c mu wspania³y orszak i spor¹ sumê pieniêdzy oraz do przeka-zania testament, w którym Antypater by³ naznaczony królem, a jego nastêpc¹Herod, syn Mariammy402, córki arcykap³ana.
3. Do Rzymu pop³yn¹³ tak¿e Arab Syllajos. Nie wype³ni³ on bowiemrozkazu Cezara i mia³ tak¿e toczyæ spór z Antypatrem w tej samej sprawie,w której poprzednio prowadzi³ proces z Miko³ajem403. Powa¿ny zatarg mia³te¿ ze swoim królem Aretasem. (Ten mianowicie kaza³ zg³adziæ niektórychz jego przyjació³, wÅ“ród nich jedn¹ z najmo¿niejszych osobistoÅ“ci404 w Petrze— Soajmosa). Przekupiwszy znacznymi sumami rz¹dcê Cezara, Fabatusa405,korzysta³ z jego pomocy tak¿e przeciw Herodowi. Lecz ten ofiarowa³ mu jesz-cze znaczniejsze podarki i odci¹gn¹wszy Fabatusa od Syllajosa, usi³owa³ zajego poÅ“rednictwem wycisn¹æ na³o¿on¹ nañ przez Cezara sumê. Syllajos nietylko niczego nie uiÅ“ci³, ale jeszcze oskar¿y³ Fabatusa przed Cezarem, oÅ“wiad-czaj¹c, ¿e jest on rz¹dc¹, który troszczy siê nie o sprawy jego, lecz Heroda.Ura¿ony tymi zarzutami Fabatus, który ci¹gle cieszy³ siê u Heroda wielkimpowa¿aniem, zdradzi³ tajemne plany Syllajosa. Doniós³ mianowicie królowi,¿e Syllajos przekupi³ ¿o³nierza z jego stra¿y przybocznej, niejakiego Korinto-sa, którego powinien siê strzec. Król post¹pi³ wed³ug tej rady, bo wprawdzieKorintos wychowa³ siê w jego królestwie, lecz z pochodzenia by³ Arabem.Rozkaza³ natychmiast pochwyciæ nie tylko jego, lecz jeszcze dwu innych Ara-bów, których u niego zastano; jeden z nich by³ przyjacielem Syllajosa, druginaczelnikiem plemienia. Wziêci na mêki zeznali, ¿e rzeczywiÅ“cie przekupiliwiêksz¹ sum¹ pieniêdzy Korintosa, aby zabi³ Heroda. Tote¿ po przes³uchaniutak¿e przez zarz¹dcê Syrii, Saturnianusa, zostali odes³ani do Rzymu.
4. Tymczasem Herod nie przesta³ nalegaæ na Ferorasa, aby porzuci³ swo-j¹ ¿onê. Nie znalaz³ jednak sposobu, jakby j¹ ukaraæ, choæ mia³ niejeden po-wód, aby znienawidziæ tê nêdznicê, a¿ w koñcu porwa³a go tak wielka z³oœæ, ¿ewraz z ni¹ wypêdzi³ tak¿e brata. Feroras zniós³ tê zniewagê i uda³ siê do swojejtetrarchii406, ale poprzysi¹g³ nie wracaæ z wygnania, chyba po œmierci Heroda,a za nic na œwiecie nie przybyæ za jego ¿ycia. Tote¿ nie zjawi³ siê u brata, kiedyten siê rozchorowa³ i usilnie go o to prosi³; licz¹c siê bowiem ze œmierci¹, pra-gn¹³ przekazaæ mu pewne polecenia. Lecz nadspodziewanie król powróci³ do
zdrowia, natomiast po nied³ugim czasie choroba nawiedzi³a Ferorasa. Herodokaza³ siê mniej zawziêtym, gdy¿ przyby³ do niego i serdecznie nim siê zaj¹³.Wszelako Feroras nie dŸwign¹³ siê z choroby i po kilku dniach zakoñczy³ ¿y-cie. Chocia¿ Herod a¿ do ostatniego dnia ¿ycia okazywa³ szczere przywi¹zaniedo niego, jednak rozesz³a siê pog³oska, jakoby nawet jemu zada³ truciznê407.W ka¿dym razie rozkaza³ cia³o jego sprowadziæ do Jerozolimy, zarz¹dzi³ wiel-k¹ ¿a³obê w ca³ym narodzie i uczci³ go jak najwspanialszym pogrzebem. Takiby³ koniec jednego z zabójców Aleksandra i Arystobula.
Rozdzia³ XXX
1. Ale i na Antypatra, tego prawdziwego sprawcê zbrodni, spad³a kara,a wszystko zaczê³o siê od œmierci Ferorasa. Otó¿ niektórzy z wyzwoleñcówzmar³ego przybyli wielce zasmuceni do króla i oœwiadczyli, ¿e jego brat zosta³zg³adzony przy pomocy trucizny. Mianowicie jego ¿ona (mówili) poda³a mujak¹œ w niezwyczajny sposób przygotowan¹ potrawê i po spo¿yciu jej bratkróla od razu Ÿle siê poczu³. Dwa dni przedtem jej matka i siostra sprowadzi³yz Arabii kobietê doœwiadczon¹ w przyrz¹dzaniu mikstur, aby przygotowaæ na-pój mi³osny dla Ferorasa. Zamiast tego poda³a mu za poduszczeniem Syllajo-sa, z którym pozostawa³a w bliskich stosunkach, œmierteln¹ truciznê408.