— uznawano go za największego wroga ognia niszczącego, uosabianego przez Surta i jego Płomienne Olbrzymy.
— zdaje się, iż był też patronem przysiąg — składano je często na tak zwany pierścień Ulla (ullarhringr). Posiadał pałac Ydalir (Dolina Cisów) w Asgardzie. Według późnego przekazu (w którym Asgard pomieszany został z Bizancjum!), podczas jednej z długich nieobecności Odyna, Uli przejął na jakiś czas władzę zwierzchnią i poślubił Frigg. Ulla uważa się za boga należącego do jednej z najstarszych warstw mitologicznych, który miał potem zostać usunięty w cień przez nowych bogów. Jego małżeństwo z Frigg, czasowa władza zwierzchnia oraz powiązanie z przysięgami, może sugerować, iż pierwotnie to on, a nie Odyn, ucieleśniał aspekty mitraiczne i sprawował naczelną władzę nad bogami. W takim ujęciu jego dopełnieniem i współwładcą byłby ->· Hónir lub ->· Tyr. Zatem w teorii G. Dumezila (szczegóły patrz —» Alkowie) mieściłby się jako bóg odpowiedzialny za jasny aspekt funkcji magiczno-prawodawczej. 5. — przysięgi: Atlak. 32.
— wróg ognia: Gńmn. 42.
— pałac: Grimn. 5.
— władza naczelna: Saxo Grammaticus, Gęsta Danorum
Vali -> Wali Ve-> We Vidarr -> Widar Viii -» Wili \fólund -> Wólund
Wali (znaczenie imienia nieznane).
1. Vali.
2. As.
3. Syn Odyna i śmiertelnej księżniczki Rind.
4. Przed Ragnarókiem bez pozycji.
Mając jeden dzień, przybył z Midgardu do Asgardu, by pomścić Bal-
dra: zabił innego przyrodniego brata — Hóda. Przed zemstą nie mył
się ani nie czesał (zachowanie rytualne, wskazujące, że wcześniejsze o
jeden dzień „narodziny" w istocie były dniem inicjacji, a nie chwila
narodzin).
Po Ragnaróku będzie jednym z głównych bogów. Razem z Widarem
wzniesie bogom świątynie.
5. — syn Rind: Vegt. 11.
— zabicie Hóda: Yegtam. 11; Wluspa 33-34; HyndluL: Yóluspa en sk. 30.
— wzniesienie świątyń: Yafthr. 51.
War (stisl. var — wierność, poręka).
1. Vór.
2. ?
3. ?
4. Bogini ślubów i wierności małżeńskiej. Narzeczonych poświęcano młotem (może też inną bronią ?), czyli tzw. „ręką War" (związek z młotem Thora?).
5. — bogini ślubów: Thrym. 30.
— Mjóllnir symbolem: Thrym. 30.
WaylandAVieland ->· Wolund
We (stisl. ve — być może „świętość").
1. Wei;Ve.
2. As.
3. Syn Burra i olbrzymki Bestii, brat Odyna i Wilego (może też Hónira).
4. Przed Ragnarókiem bez pozycji.
Razem z Odynem i Wilim zabili Ymira i z jego ciała stworzyli świat.
Wspólnie z Wilim objął rządy (i dzielił łoże z Frigg) pod nieobecność
Odyna.
Po Ragnaróku będzie jednym z rządzących bogów.
5. — stworzenie świata: Yóluspa 4-5.
— władanie: Lokas. 26; Gylfag.
Widar (stisl. vidharr — znaczenie nieznane).
1. —
2. As.
3. Syn Odyna i olbrzymki Grid.
4. Zwany milczącym bogiem, gdyż nie zabierał głosu na radach niebian, a przede wszystkim ciągle był nieobecny — wciąż konno podróżował. Z tego powodu jego kraj, Widi, zarastał trawą i krzakami. W czasie Ragnaróku pomści ojca, zabijając Fenrira mieczem (lub roze-drze mu paszczę).
Po Ragnaróku będzie jednym z rządzących bogów. Razem z przyrodnim bratem, Walim, wzniesie bogom świątynie.
Uwaga: imię Widar występuje też jako przydomek Odyna.
5. — podróże: Grimn. 17.
— kraj Widi: Grimn. 17.
— zabicie Fenrira mieczem: Yóluspa 54.
— rozdarcie paszczy Fenrirowi: Yafthr. 53.
— po Ragnaróku: Yafthr. 51.
Wili (stisl. viii — być może „wola").
1. Willi; Viii.
2. As.
3. Syn Burra i Bestii, brat Odyna i We.
4. Razem z braćmi zabił Ymira i stworzył z jego ciała świat. Podczas jednej z nieobecności Odyna wspólnie z We objął naczelną władzę. Po Ragnaróku jeden z bogów.
Vór -»· War
5. — stworzenie świata: Yóluspa 4-5. — panowanie: Lokas. 26; Gylfag.
Wodan/Wotan/Wuotan -> Odyn
Wolund: (stisl. Yólund)
1. sang. Wayland; pdgerm. Wieland.
2. Krasnolud ?
3. Syn króla krasnoludów (?), brat Slagfinna i Egilla.
4. Prawdopodobnie pierwotnie był bogiem-kowalem lub ubóstwionym krasnoludem (ze względu na swe kowalskie umiejętności; stąd, być może, uznawano go za bohatera kulturowego), który otrzymał władzę nad Svartalfheimem. Tę teorię potwierdza tylko tytuł Wólunda — „książę Alfów (Svartalfów)" oraz tradycja ludowa — zarówno skandynawska, jak i anglosaska.
Razem z braćmi zakochał się w trzech siostrach-walkiriach, ale one opuściły ich po pewnym czasie.
Ze względu na umiejętności Wólunda, uwięził go król Nidud i zmusił do niewolniczej pracy. Aby uniemożliwić mu ucieczkę, król podciął mu ścięgna u nóg (stąd Wólund był kulawy — porównaj z innymi indoeuropejskimi kulawymi bóstwami ognia lub kowalstwa, greckim Hefajstosem i rzymskim Wulkanem). Wólund zdołał jednak uciec, a w zemście zabił synów Niduda, zaś jego córkę zgwałcił. Wg tradycji anglosaskiej Wólund stworzył wiele magicznych mieczy (min. Ekskalibura), które odegrały duże znaczenie w legendach.
5. Całość inf.: Yólund . całość.
Yngwi/Yngwifrey -+ Frey; -> Ing Ziu ->· Tyr
Potwory
Fenrir :
1. Fenris (Fenrisulfr — Wilk Fenris); przydomek' Hrodwitnir (Pustoszyciel).
2. Olbrzymi wilk.
3. Syn Lokiego i olbrzymki Angrbody. Brat Hel i Jórmunganda. „Stara" olbrzymka (Nowa Edda podaje jej imię: Gygur) urodziła mu w lesie Isarnvidr dwa wilki: Skólla i Hatiego.
4. Żywił się ciałami umarłych.
Bogowie tak bardzo obawiali się jego siły i dzikości, że postanowili go spętać. Jako poręki, że bogowie tylko wypróbowują jego siłę, a nie chcą go obezwładnić, Fenrir zażądał, by Tyr wsadził swą prawicę do jego paszczy. Pierwsze dwa łańcuchy (Laeding i Dromi) Fenrir rozerwał, dopiero nie poradził sobie z wykonanym przez krasnoludy Glei-pnirem. Zrozumiawszy, że został oszukany, odgryzł Tyrowi rękę. Pętające go okowy pękną na początku Ragnaróku. Wsiądzie wtedy razem z Lokim i olbrzymami na Naglfara. Według jednej z wersji to on pożre Słońce. W czasie walki „zbluzga Asgard krwią". Zagryzie Ody-na, ale sam zostanie zabity przez Widara.
5. — syn Lokiego: Hyndlul.: Yóluspa en skamma 42.
— potomstwo: Vóluspa 40.