Tursla usłyszała teraz przeraźliwe krzyki kobiety, która mogła stracić rozum...

Strona początkowa

Każdy jest innym i nikt sobą samym.

— Tak, mam pewne umiejętności w tej dziedzinie, kapitanie. Potrafię leczyć rany, jakie odnoszą na łowach moi współplemieńcy. Są jednak rany duszy i umysłu, które wymagają wiedzy większej niż moja. Obudź Czarownicę. Podobno jej siostry potrafią stawić czoło demonom i zabić je.
— Wezwaliśmy ją. Hansa zaprowadził Undię do wielkiej kajuty. Musiał jednak wytężyć wszystkie siły, a jest potężnym mężczyzną, ona zaś tylko dziewczyną.
Wrzaski nasiliły się, gdy szli w tamtą stronę. Nieznajoma Sulkarka ochrypła od krzyku. Tursli wydało się, że przejmujący chłód, który ją obudził, ścina jej krew w żyłach.
W kajucie paliło się kilka latarni, widzieli więc w ich blasku dziewczynę szamoczącą się w uścisku sulkarskiego żeglarza, który górował nad nią wzrostem. Krew spływała po jego podrapanej twarzy. Płatki piany spadały z kącików ust Undii za każdym razem, gdy wybuchała ochrypłym wrzaskiem.
Czytająca—w—falach zawsze sprawiała wrażenie nieśmiałej i skromnej osoby. Już na początku rejsu Tursla dowiedziała się, że Undia ma wrodzony talent, który Sulkarczycy bardzo cenili i troskliwie rozwijali. Z jakiegoś powodu występował przede wszystkim u kobiet, w dodatku tylko z pewnych rodów. Dlatego od najmłodszych lat uważnie obserwowano każdą dziewczynkę, czy nie wykaże takiego daru. Nazywano je Czytającymi—w—falach, gdyż nieznany zmysł pozwalał im wyczuwać prądy morskie i znajdować dogodne szlaki przez morze. Te utalentowane Sulkarki przebywały tylko w swoim towarzystwie, tak jak escarpiańskie Czarownice. Tursla zastanawiała się, czy nie czują się samotne. Na każdym statku pływała tylko jedna, najwyżej dwie takie kobiety — ta druga była uczennicą. Undia nie miała towarzyszki.
Małżonka Simonda gotowa była przysiąc, że młoda Czytająca—w——falach jest tak zrównoważona i odporna na ataki demonów jak Śnieżynka i Inquit. Teraz jednak jej szaleńcza szamotanina wskazywała, że padła ofiarą Ciemności.
Śnieżynka stała w zasięgu ręki od Undii, lecz nie dotknął jej ani barczysty żeglarz, ani opętana dziewczyna. Klejnot na piersi Czarownicy świecił niepokojącym, zgniłozielonym blaskiem. Nagle Tursla zauważyła, że w Czytającej–w–falach dokonała się przerażająca zmiana. Wykrzywiona dotąd grymasem wściekłości twarz wypogodziła się i przez chwilę to nie Undia, lecz inna dziewczyna opierała się bezsilnie o pierś Hansy. Wszyscy widzieli wyraźnie jej zmienione rysy. Jęknęli z zaskoczenia, a Kankil zagwizdała cicho. Później lico Czytającej–w–falach odzyskało dawny wygląd. Zwisła bezwładnie, nieprzytomna.
— Jest opętana! — krzyknął ktoś z widzów, ale Śnieżynka odpowiedziała lakonicznie:
— Nie opętały jej moce Ciemności. To wołanie o pomoc. Połóżcie ją tutaj. Już nie będzie się szamotać. — Wskazała na pojedynczą ławę pod ścianą, po czym odwróciła się do Inquit, mierząc ją wzrokiem. Szamanka patrzyła na nią w milczeniu. Musiały jednak bezgłośnie wymienić myśli, gdyż po chwili obie stanęły nad nieprzytomną Undią. Inquit przywołała skinieniem Turslę i wskazała na mosiężną miseczkę stojącą na szerokim stole, który zastępował kapitanowi biurko.
Miseczka była pusta. Tursla wyciągnęła ją ku szamance. Inquit wyjęła z ukrytej kieszeni niewielkie zawiniątko, rozwinęła je ostrożnie i wrzuciła do naczynia szczyptę jakiegoś proszku. Nie wydała Kankil żadnego głośnego rozkazu, ale maleńka istotka wdrapała się na ławę i położyła na nieprzytomnej dziewczynie w taki sposób, że ich serca znalazły się naprzeciw siebie. Szamanka podniosła miskę i strzeliła nad nią palcami. Z naczynia wypłynęła smużka mgły. Inąuit wolnym krokiem okrążyła ławę, trzymając przed sobą miskę. Z pomocą mgiełki, której zasoby wydawały się niewyczerpane, nakreśliła skomplikowane symbole nad ciałem Undii. Później odeszła na bok, a Śnieżynka stanęła obok głowy Czytającej–w–falach. Zdjęła z szyi Klejnot i dotknęła nim pokrytego kroplistym potem czoła dziewczyny.
— Niech ukaże się to, co kryje się w głębi! — rozkazała.
Undia nie otworzyła oczu, zdawała się też nie zauważać słuchaczy. Przemówiła teraz krótkimi, urywanymi zdaniami, jakby przekazanie wiadomości niemal przekraczało jej siły.

Tematy

Template provided by Designs by Darren Opracowanie Marketing w Internecie dla Każdy jest innym i nikt sobą samym.