Ma on najni¿sz¹ energiê joniza-wybrano stosunek intensywnoœci linii litycznych. Znaczne os³abienie sy-cji (3,894 eV), emituje tylko kilka linii magnezu Mg II 280,270 nm/Mg do gna³u (41÷44%) zaobserwowano np.
i zwykle nie jest oznaczany metod¹
I 285,213 nm. Linia Mg II 280 to linia dla linii Ni (II) 231 nm, Ni (II) 221 nm, ICP-OES ze wzglêdu na zbyt ma³¹
jonowa, a linia Mg I 285 – atomowa.
Pb (II) 220 nm i Cu (II) 224 nm. Nato-czu³oœæ metody. Nale¿y podkreœliæ, Wykazano, ¿e w przeciwieñstwie do miast dodatek sodu spowodowa³
¿e dodatek Cs obni¿a wartoœæ sto-linii jonowych wiêkszoœæ linii atomo-wzrost intensywnoœci sygna³u (do sunku Mg II/Mg I, a wiêc odpornoœæ wych jest stosunkowo nieczu³a na 209%) dla takich linii jak: Ba (II) 230
plazmy, lecz z drugiej strony utrzymu-zmiany warunków operacyjnych10, nm, Mg (II) 279,6 nm, Mg (II) 280 nm, je j¹ na sta³ym poziomie, a¿ do stê¿e-11. Zatem stosunek linii jonowej do Sr (II) 216 nm, Cd (II) 214 nm i Zn (II) nia Na 1 g/l. Zatem dodatek 10 g/l Cs PROBLEMY KRYMINALISTYKI 252/06
9
umo¿liwia tolerancjê stê¿enia Na wnêtrznego, sygna³ analityczny ponie kompensuje w pe³ni tego rodzaju o wartoœci 1 g/l bez znacz¹cych zostaje proporcjonalny do zawartoœci efektów matrycowych. W innych pu-zmian warunków plazmy, niezale¿nie analitu w próbce19. Metoda ta umo¿-
blikacjach opisana jest rola Ni II 231, od warunków operacyjnych.
liwia kompensacjê b³êdów zwi¹za-jako wzorca wewnêtrznego przy Ad c. Metoda wzorca wewnêtrznych z interferencjami fizycznymi –
oznaczaniu pierwiastków w matrycy nego stosowana jest do korekcji in-dryftem termicznym, zró¿nicowaniem sodu26. Badania przeprowadzono, terferencji, gdy sk³ad wzorców i pró-
lepkoœci próbek i roztworów kalibra-stosuj¹c odporne warunki spektrome-bek ró¿ni siê znacznie i nie mo¿e byæ cyjnych oraz niestabilnoœci¹ rozpyla-tru. Nie jest jednak mo¿liwa pe³na ³atwo odtworzony. W tej metodzie do nia. Zauwa¿ono, ¿e efektywnoœæ we-kompensacja efektów matrycowych roztworów kalibracyjnych i do próbek wnêtrznej standaryzacji w du¿ej mie-wywo³anych obecnoœci¹ ³atwo jonizu-rzeczywistych dodaje siê jednakow¹, rze zale¿y od zastosowanych warun-j¹cych siê pierwiastków z zastosowa-znan¹ iloœæ substancji chemicznej ków operacyjnych pracy spektrome-niem pojedynczego wzorca we-
wybranej w taki sposób, aby zapew-tru. W warunkach odpornych zasto-wnêtrznego.
niæ podobne zachowanie wzorca we-sowanie wzorca wewnêtrznego daje Do poprawy dok³adnoœci niezbêd-wnêtrznego i analitu we wszystkich lepsze efekty20.
ne jest zastosowanie kilku wzorców etapach procedury. Wa¿ne jest rów-Metoda wzorca wewnêtrznego jest wewnêtrznych. Brenner i wsp.27 zanie¿, ¿eby sygna³y wzorca wewnêtrz-szeroko stosowana w ICP-OES w ce-stosowali Sb, Be, Y i Sc jako wzorce nego i analitu w danej technice po-lu udoskonalenia precyzji i dok³adno-wewnêtrzne w oznaczaniu analitów miarowej by³y uzyskiwane w takich œci. Zastosowanie pojedynczego w obecnoœci wapnia i sodu o stê¿e-samych warunkach pomiarowych, wzorca wewnêtrznego jest efektyw-niu dochodz¹cym do 0,5% (v/v).
mia³y podobn¹ wartoœæ i by³y dobrze ne, gdy celem jest kompensacja Oprócz znacz¹cej poprawy odtwa-rozdzielone. Pierwiastek, który ma efektów fizycznych zwi¹zanych rzalnoœci metody wzorca wewnêtrz-pe³niæ funkcjê wzorca wewnêtrznego, z systemem wprowadzania próbki.
nego zaobserwowano znacz¹c¹ po-musi spe³niaæ nastepuj¹ce warunki: Funkcjê wzorców wewnêtrznych
prawê dok³adnoœci.
– nie mo¿e byæ sk³adnikiem anali-pe³ni³y ró¿ne pierwiastki. Brenner Bardzo dok³adn¹ metod¹ ozna-zowanych próbek,
i wsp. stosowali jonow¹ liniê skandu czania pierwiastków g³ównych i œla-
– musi byæ stabilny w roztworze, jako wzorzec wewnêtrzny w ozna-dowych w ska³ach krzemianowych
– stosowane linie analityczne po-czeniach pierwiastków w próbkach okaza³a siê metoda PRISM (ang. Pa-winny byæ wolne od interferencji geologicznych21. Stwierdzono, ¿e rameter Related Internal Standard spektralnych,
pojedynczy wzorzec wewnêtrzny ca³-
Method)28. Ta procedura umo¿liwia
– powinien zachowywaæ siê po-
kowicie kompensuje zmiany inten-kompensacjê b³êdów systematycz-dobnie do oznaczanych pier-
sywnoœci sygna³u analitu zwi¹zane nych i losowych za pomoc¹ dwóch wiastków.
ze zmianami w systemie wprowadza-wzorców wewnêtrznych: Cd i Rb.
Wy¿ej podane wymagania odno-
nia próbki, gdy energie wzbudzenia Jednak¿e matryca próbek i wzorców sz¹ siê do wszystkich metod anali-dla analitu i wzorca wewnêtrznego s¹
by³a podobna – zawiera³a zbli¿one tycznych, w przypadku których mo¿li-zbli¿one, lecz nie wykonano badañ zawartoœci Li, który prawdopodobnie we jest stosowanie techniki wzorca potwierdzaj¹cych tê teoriê. Ivaldi i Ty-zachowywa³ siê jak bufor29.
wewnêtrznego. W metodzie ICP-
son zastosowali liniê Y II 371,030 nm Inn¹ modyfikacj¹ metody wzorca OES dodatkowe wymagania to dopa-jako wzorzec wewnêtrzny22. Ich ba-wewnêtrznego jest technika CAIS
sowanie atomowego/jonowego cha-dania wykaza³y, ¿e stosowanie tego (ang. Common Analyte Internal Stan-rakteru wybranej linii analitycznej pierwiastka w roli wzorca wewnêtrz-darization)30. Opiera siê ona na jed-wzorca wewnêtrznego i oznaczane-nego powoduje czterokrotne ulep-noczesnych pomiarach dwóch linii go pierwiastka. Poza tym nale¿y szenie %RSD, które osi¹ga wartoœæ analitycznych tego samego pier-wzi¹æ pod uwagê energie wzbudze-0,1÷0,2%.
wiastka. Jedna z tych linii s³u¿y do nia i jonizacji ka¿dej pary pierwiast-Wiele publikacji porusza temat sto-pomiaru stê¿enia (linia analityczna), ków, które powinny byæ zbli¿one.