Edison Dienisow studiowaB kompozycj w konserwatorium moskiewskim w klasie W 

Każdy jest innym i nikt sobą samym.

Szebalina. W latach 60. zajmowaB si wspóBczesn muzyk europejsk (m.in. twórczo[ci Witolda LutosBawskiego) i okre[laB wBasn manier twórcz. NapisaB w tym okresie m.in. ciekaw kantat SBoDce Inków (1964), która zostaBa wówczas wykonana w Leningradzie i zdobyBa uznanie równie| w Europie i Ameryce. W nastpnych latach Dienisow komponowaB muzyk instrumentaln, w wikszo[ci dla znanych zachodnich wykonawców - koncerty: wiolonczelowy (1972), fortepianowy (1974), na flet (1975) i skrzypcowy (1977). W latach 80., jako dojrzaBy i znany kompozytor, wykorzystujc folklor rosyjski w nowoczesnej szacie muzycznej, Dienisow tworzy swe najbardziej znaczce dzieBa: oper L 'cume des jours {PopBuczyny) dla paryskiej Opera Comiue (1986), oper kameraln Quatre jeunes filles {Cztery panienki), wedBug sztuki Pabla Picassa, balet Confession {Spowiedz) i Requiem (1980). Dziki poparciu muzyków francuskich, kompozytor stworzyB sw pierwsz symfoni, która byBa wykonana w Pary|u (1988), a potem w Ameryce. Jako kompozytor teatralny Edison Dienisow wspóBpracowaB z Teatrem na Tagance.
Sofia Gubajdulina, kompozytorka tatarskiego pochodzenia, wykorzystuje w swych utworach muzycznych folklor rosyjski, azjatycki i kaukaski oraz ró|norodne instrumenty tych narodów. Tak samo jak Dienisow ukoDczyBa kurs kompozycji u W. Szebalina. Do poBowy lat 80. jej kompozycje byBy rzadko wykonywane w ZSRR. Jej koncert skrzypcowy Offertorium (1980), wykonany przez znakomitego Gidona Kremera, wywoBaB na Zachodzie du|e zainteresowanie jej twórczo[ci. Dopiero po wyjazdach na festiwale muzyczne do Ameryki po 1985 r. Sofia Gubajdulina zdobyBa powszechne uznanie. Jej muzyka instrumentalna jest czsto wykonywana w salach koncertowych caBego [wiata. Za najwiksze osignicie twórcze kompozytorki mo|na uzna jej monumentalne dzieBo Pasja i zmartwychwstanie Jezusa wedBug Zw. Jana, wykonane w 2002 r. w Niemczech, gdzie Sofia Gubajdulina mieszka od 1992 r.