, czes., ³u¿yckiej, fryzyjskiej i litew., a poza granicami Rzeszy — powiêkszenie przy pomocy korupcji kadr Volksdeutschów,
którzy w czasie II wojny œwiat, odegrali dywersyjn¹ rolê pi¹tej kolumny. Przeciwko tezie „m.i.w.w." wystêpowa³ w Rzeszy i na arenie miêdzynar.
Zwi¹zek -> Mniejszoœci Narodowych w Niemczech, reprezentuj¹cy pogl¹d, i¿ „do narodowoœci nie mo¿na nale¿eæ moc¹ subiektywnego swego
o-œwiadczenia, ale moc¹ swego urodzenia w okreœlonym krêgu narodowym". Na Kongresie Polaków w Niemczech w Berlinie 6 III 1938 tak to
zosta³o sformu³owane przez J. Kaczmarka, .kierownika naczelnego Zwi¹zku Polaków w Niemczech:
„To tylko ci panowie, którzy chêtnie chcieliby, ¿eby im Matki Polki rodzi³y ma³ych Niemców, uwa¿aj¹, ¿e musi byæ Œwiadomoœæ przynale¿enia do narodowoœci i wola jej posiadania. A
tymczasem dziccko-nicmowlê nale¿y do narodowoœci rodziców, choæ tego jeszcze nie wie a chcieæ nic mo¿e". Polactwo wolowe, Berlin 1938, s. 75-76; H. LEHR, E. OSMAN-CZYK Polacy spod
znaku Rodta, Warszawa 1972.
• 2241
MINERALOGIA [³ac. minerale 'kopalnia', 'minera³' i gr. logos 'nauka', 'nauka o minera³ach'], (ang. Mineralogy, franc. Mineralogie, hiszp. Mi-
neralogia, roœ. Miniera³ogija), przedmiot zorganizowanej wspó³pracy miêdzynar.
Org. zarej. w ONZ:
Miêdzynar. Stów. Mineralogiczne, Int. Miner¹logical Associa-tion, ¿al. 1958 z inicjatywy Miêdzynar. Kongresu Krystalografii, z siedziba w Madrycie; publ.: Worid Directory of Mineralogists.
Yearbook of Int. Orgamzations, 1973.
• 2242
MINERA£Y (ang. Minerals, franc. Mineraux, hiszp. Minerales, roœ. Miniera³y), surowce mineralne, przedmiot miêdzynar. zorganizowanej
wspó³pracy.
Org. miêdzyrzad. zarcj. w ONZ:
Komitet Koordynacyjny Wspólnych Badañ Zasobów Minera³ów na Pobrzc¿u Azji, Committee for Co-ordination of Joint Prospecting for Minera³ Resources in Asian Offshore Areas, ¿al. 1966
pod egida Komisji Gospodarczej ONZ d/s Azji i Dalekiego Wschodu przez rz¹dy Filipin, Indonezji, Japonii, Kambod¿y, Korei Pd., Malezji, Syjamu, Tajwanu i Wietnamu Pd.; siedziba: Bangkok.
Komitet Bryt. Wspólnoty d/s Zasobów Minera³ów i Geologii, Commonwealth Committee on Minera³ Resources and Geolo-gy, ¿al. 1948 z siedziba w Londynie. Yearbook of Int. Organizations,
1973.
• 2243
M1NESPOL franc. Ministres responsables de la politique scientifiques, ministrowie odpowiedzialni za politykê naukowa, termin
miêdzynar. dla regionalnych konferencji UNESCO d/s nauki na szczeblu ministrów, zwo³ywane od 1970, maj¹ce na celu popieranie wspó³pracy
miêdzynar. w dziedzinie nauk. badañ.
• 2244
MINQUIERS I ECRÆHOU (ang. Minquiers and Ecrehou Islands, franc. Isles Minquiers et Ecre-hou, hiszp. Islas de Minquiers y Ecrehou, roœ.
Minkier i Ekreu), wyspy w pobli¿u wybrze¿y Normandii; przedmiot sporu brytyjsko-franc., rozstrzygniêtego 17X11953 na korzyœæ W. Brytanii,
której MTS przyzna³ wy³¹czne prawa suwerenne do wysp (ICJ Reports 1953).
PH. PARU L'affaire des Minquiers et des Ecrehou, Arret de la Cow Int. de Justice du 17 Novembre 1953, Paris 1956;
CH. DE LA MORANDIERE U n injustice au milieu de XX9 œlecie: les archipels normands des Minquiers et des Ecrehou lont devemis possesions britanniaue. Studes Normandes
1956; A. G. ROCHE The Minquiers and Ecrehou Case, £on-don 1959.
• 2245
MINUTEMAN, amer. pocisk rakietowy dalekiego zasiêgu „ziemia-ziemia", skonstruowany z g³owic¹ nuklearn¹ 1958.
Mata encyklopedia wojskowa, t. 2, Warszawa 1972, s. 317.
• 2246
MINY PODWODNE (ang. Submarine mines, franc. Mines sous-marines, hiszp, Minas submari-nas, roœ. Podwodnyje miny), przedmiot prawa
miêdzynar.; pierwsze regu³y i ograniczenia w stosowaniu m.p. w wojnie mor. wprowadzi³a VIII Haska Konwencja z 18X1907.
H. KRUSE Minen. w: Strupp-Schlochauer Worterbuch des VSl-kerrechts, Bd. 2, Berlin 1961, s. 538-540.
MIQUELON -> Saint Pierre i"Miquelon.
• 2247
MIRY, ang. Multiple Independently Targeted Reentry Yehicle, termin miêdzynar. przyjêty w prasie œwiat, dla strategicznych rakiet noœnych,
mog¹cych przenosiæ wiele g³owic i wracaæ po ich wystrzeleniu do dalekich obiektów; jedna z broni bêd¹cych przedmiotem rokowañ -> SALT.
The Origin o f MIRY, SIPRI Research Report, Stockholm 9VH 1973, s. 28.
• 2248
MISJE SPECJALNE (ang. Special Missions, franc. Missions Speciales, hiszp. Misiones especia-les, roœ. Spiecyalnyje missii), termin
.miêdzynar., zdefiniowany -obszernie konwencj¹ o m.s., opracowan¹ przez KPM-ONZ, uchwalon¹ 16X111969 przez Zgr. Og. NZ, Rez.
2530/XXIV. W myœl konwencji m.s. zarówno polit., jak techn. czy jakakolwiek inna jest reprezentacj¹ pañstwa wysian¹ na okreœlony czas przez
jedno pañstwo do drugiego pañstwa, za jego zgod¹, celem przeprowadzenia rokowañ na temat okreœlonych spraw lub wykonania zadañ wynik³ych
z umów miêdzy obu pañstwami. Konwencja w 26 artyku³ach na ogóln¹ liczbê 55 ustali³a -»• immunitety i przywileje m.s., konieczne do
wykonania zleconych im zadañ.