l, wyd. I. Polkowski i �. Pauli, Kr. 1887, t. 2-14, wyd. A. Przezdziecki, Kr. 1878-1887; Annales seu Cronicae incliti Regni Poloniae, red. J. D�browski, K. Pieradzka, J. Garbacik, t. 1-6, W. 1964-1985; Roczniki czyli Kroniki stawnego Kr�lestwa Polskiego, red. J. D�browski i K. Pieradzka, t�um. zbi�r., od t. 2 - J. Mruk�wna, t. 1-8 (ks. 11), W. 1962-1985; Jan D�ugosz, Banderia Prutenorum, wyd. K. G�rski, W. 1958; Insignia seu Clenodia Regni Poloniae, wyd. M. Friedberg, �Roczniki Polskiego Towarzystwa Heraldycznego" 10 (1930). Opracowania: M. Koczerska, Mentalno�� Jana Dlugosza w �wietle jego tw�rczo�ci, S. �r. 15 (1971); J. Mruk�wna, Jan Dlugosz. �ycie i tw�rczo��, Kr. 1972; I. Zar�bski, Chorografia Regni Poloniae Jana Dlugosza a Giovanni Boccaccio, S. �r. 18 (1974); W. Szeli�ska, Chorografia Regni Poloniae Jana Dlugosza, Kr. 1980; Dlugossiana. Studia historyczne w pi��setlecie �mierci Jana Dlugosza, pod red. S. Gaw�dy, cz. l Kr. 1980, cz. 2 Kr. 1985; G. Labuda, Miejsce Banderia Prutenorum w tw�rczo�ci historiograficznej Jana Dlugosza, S. �r. 25 (1981); Jan D�ugosz. W pi��setn� rocznic� �mierci, Olsztyn 1983; S. Gawlas, �wiadomo�� narodowa Jana Dlugosza, S. �r. 27 (1983); G. Labuda, Zaginiona kronika z pierwszej polowy XIII wieku w Rocznikach Kr�lestwa Polskiego Jana Dlugosza. Pr�ba rekonstrukcji, P. 1983; E. Potkowski, Fikcja i historia u Dlugosza, �Przegl�d Humanistyczny"
12 (1987).
O Janie z D�br�wki: M. Zwiercan, Komentarz Jana z D�br�wki do Kroniki mistrza Wincentego zwanego Kad�ubkiem, Wr. 1969; J. B. Korolec, Problem cn�t moralnych w Komentarzu Jana z D�br�wki do Kroniki mistrza Wincentego (w:) Literatura i kultura.
INDEKS OS�B I UTWOR�W
Zakres indeksu: indeks podaje we wsp�lnym uk�adzie alfabetycznym: a) osoby wymienione w tek�cie autorskim i Wskaz�wkach bibliograficznych', b) tytu�y (zar�wno autorskie, jak anonimowe, zbiorowe i niepewnego autorstwa) poszczeg�lnych utwor�w; c) osoby (i tytu�y) wzmiankowane jedynie w spos�b aluzyjny, je�li tylko uda�o si� je ustali� (r�wnie� osoby historyczne wyst�puj�ce w tytu�ach utwor�w i cytowanych tekstach).
Zasi�g indeksu: indeks obejmuje swym zasi�giem wy��cznie tekst autorski i Wskaz�wki bibliograficzne. Nie wchodz� wi�c do indeksu osoby (i tytu�y) z noty Od autora, podpis�w pod ilustracjami oraz Spisu ilustracji.
Indeks ma charakter selektywny. Zrezygnowano zatem (wy��cznie ze wzgl�du na ograniczon� obj�to��) z wymieniania: 1) w zakresie tytu��w: a) r�kopi�miennych kodeks�w, maj�cych wy��cznie oznaczenia biblioteczne (te s� zreszt� podawane w tek�cie); b) bardzo drobnych tekst�w wspominanych w ksi��ce marginalnie i opisowo - bez �adnych wyr�nik�w tytu�owych; c) utwor�w niekt�rych autor�w, je�li w tek�cie pada tylko samo nazwisko autora, a z kontekstu zupe�nie nie da si� wywnioskowa�, o jaki utw�r chodzi; 2) w zakresie os�b:
a) os�b o marginalnym znaczeniu, cz�sto anonimowych, zwykle wzmiankowanych tylko opisowo;
b) marginalnych os�b wyst�puj�cych w cytatach z utwor�w �redniowiecznych (i znanych tylko stamt�d), kt�rych historyczno�� czy fikcyjno�� jest dot�d nie do ustalenia przez nauk�.
Charakter omawianej epoki powoduje szczeg�ln� trudno�� w okre�laniu stosunkowo poprawnej i ustalonej wersji zapisu wielu tytu��w, a zw�aszcza ich wzajemnych relacji i filiacji. Trudno�� ta - ujawniaj�ca si� niejednokrotnie w tek�cie ksi��ki - pot�guje si� wobec konieczno�ci zwi�z�ego zapisu indeksowego. Zachodz� te� bardzo p�ynne stosunki mi�dzy poj�ciami: autor, t�umacz, tw�rca przer�bek czy parafrazator, nie pozwalaj�ce na �cis�e, a zarazem skr�towe okre�lenie tych relacji.
Szczeg�lnie skomplikowana jest kwestia tytu��w. Jak powszechnie wiadomo, w omawianej epoce tylko bardzo niewielk� liczb� dzie� znamy z tzw. kanonicznych (tzn. nadanych przez autor�w) tytu��w. Ogromna wi�kszo�� utwor�w (przewa�nie anonimowych) znana jest pod incipitami, zwyczajowo ju� traktowanymi jako zast�pcze �tytu�y" (tak�e w pracach naukowych). Bardzo liczne s� te� tytu�y umowne, tradycyjne (nieraz pochodz�ce z r�nych epok, nadawane przez rozmaitych odkrywc�w czy wydawc�w), tak�e pojawiaj�ce si� w r�nych wariantowych wersjach. Takie umowne tytu�y zyska�y sobie z czasem powszechn� popularno�� i nabra�y (nawet w pracach naukowych) charakteru �kanonicznego". Okre�lenie stosunku tych trzech - r�wnolegle wyst�puj�cych - form tytu�owych sprawia�o przy zapisie indeksowym szczeg�lne trudno�ci. W�a�ciwie nale�a�oby tu dawa� wzajemne odsy�acze do wszystkich tych trzech element�w: tytu�u, incipitu i tzw. tytu�u umownego.