Za 5 minut poczuje pan ogromne pragnienie"lub.
Za 3 dni wyśle pan do mnie pocztówkę') lub na określony sygnał (.
Kiedy zapalę-papierosa, zerwie się pan z krzesła') .
Odpowiedni sygnał może p-odąć sobie według instrukcji sam pacjent.
M.
Cerny (1973) opracował tę technikę pod nazwą, sugestia posthipnotyczna wywołana przez autostymulację".
Zasugerowane efekty (na przykład zmniejszenie bólu, tiku czy innego objawu, uspokojenie, poprawa nastroju itp) następuje po dotknięciu określonego, amuletu"albo po zwykłym zaciśnięciu palca wskazującego i kciuka czy pięści.
Na sugestii posthipnotycznej opiera się w głównej mierze wykorzystanie metody hipnozy w psychoterapii.
Postępowanie przy hipnoterapii Hipnoza jest stosowana najczęściej do
bezpośredniego, sugestywnego oddziaływania na dolegliwości pacjenta.
Przypominamy jednak, że może ona znaleźć w pewnym stopniu zastosowanie również przy innych metodach psychoterapeutycznych, które omówimy później, na, przykład odreagowujących (hipnotyczna psychokatha.
197.
rsis) , treningowych (hipnotyczna desensybilizac ja) ,
psychoanalitycznych (hipnoanatiza) , w niektórych formaeKpsychoterapii
interpersonalna-korektywnej (hipnodrama) , a także przy racjonalnych metodach psychagogieznyeh (użycie formułek, mających na celu przekształcenie osobowości pac j enta) .
Można wyróżnić dwa główne sposoby bezpośredniego, sugestywnego ustawania objawów: 1) jednorazowy, nagły, gwałtowny: 2) powolny z serią powtarzanych seansów hipnotycanych.
Nagłe, gwałtowne usuwanie objawów.
Jest to sposób stosowany zwłaszcza w przypadku występowania monosymptomówo podłożu histerycznym.
Warunkiem jego zastosowania jest wprowadzenie pacjenta w stan głębokiej hipnozy.
Strona 84
Psychoterapia kierunki metody badania.txt
Jeśli nie uda siętego osiągnąć podczas pierwszego seansu, należy próbować pogłębiać hipnozę na następnych seansach i odłożyć na później zastosowanie zabiegu terapeutycznego.
W stanie głąbokiejhipnozy następuje autorytatywne odsugerowanieobjawu:
np.leżącemu pacjentowi z histerycznym porażeniem dolnych kończyn podaje się rozkaz: .
Wstań i chodź".
W podobny sposó-b można odsugerować mutyzm, afonię, agrafię o podłożu
histerycznym.
Aby sprowokować przywrócenie zablokowanej funkcji, można również użyć sposobu pośredniego w postać zasugerowania określonej sytuacji.
Pacjentka z histerycznym porażeniem dolnej kończyny, powstałym pod wpływem przerażenia w czasie powodzi, otrzymała w stanie głębokiej hipnozy sugestię: .
Jest pani na zabawie tanecznej, zbliża się do pani sympatyczny tancerz, zaczynają grać walca, tancerz ukłonił się pani".
Pacjentka wstała i zaczęła tańczyć z halucynowanym tancerzem halucynowanego walca.
Można także zasugerować pacjentowi cofnięcie się do czasu, kiedy jeszcze nie skar.
198.
żył się na określone zaburzenia.
Sprawą sugestii post hipnotycznej będzie wówczas doprowadzenie do tego, by opanowana czy przywrócona w czasie hipnozy funkcja została przeniesiona w stan na jawie.
W przypadku wystąpienia u pacjenta nieprzyjemnych doznań czuciowych, jak parestezję, bóle, reakcje w egetatywne spowodowane napięciem emocjonalnym dobrze jest, jeśli na pierwszych seansach hipnotycznych doprowadzi, się do stopniowega nasilenia się objawu.
Dopiero po uzyskaniu wyraźnego wpływu na objaw możemy poprzez odpowiednie sugestie próbować go usunąć.
Na przykład, pacjentce cierpiącej na psychosomatyczne bóle brzucha najpierw zasugerowaliśmy znaczne nasilenie bólów, na które żywo reagowała: następnie pod wpływem odpowiedniej sugestii bóle zmniejszyły się i wreszcie całkowicie ustąpiły.
U pacjentki z kancerofobią, cierpiącej na bóle gardła i trudności w przełykaniu, najpierw nasililiśmy bóle aż do niemożności przełykania, po czym w wyniku zasugerowania bóle natychmiast ustały.
U pacjentów cierpiących na tremor rąk można również najpierw spotęgować drżenie, a następnie zasugerować jego ustąpienie.
Stopniowe usuwanie objawu w ciągu kilku kolejnych seansów.
W przypadkach, gdy pacjent nie zapadł w dość głęboką hipnozę lub jeśli warunki, w jakich przebiega seans, są niewystarczające do szybkiego usunięcia ob-jawów albo też objawy mają charakter dyfuzyjny, nie zaleca się usuwania ich od razu, lecz w ciągu serii seansów przeprowadzanych około 2 razy na tydzień.
Używa się wówczas sugestii stopniowej poprawy, na przykład, Będaie pan coraz spokojniejszy, bóle będą się zmniejszać, będzie się pan czuł coraz lepiej".
Zaleca się, aby w miarę możliwości sugestie te racjonalnie umotywować, łącząc poprawę stanu zdrowia pacjenta.
199.
z jakimś logicznym argumentem, na przykład: .
Jednocześnie z poprawą pańskiej sytuacji życiowej pana dolegliwości stają się zbędne, niepotrzebne, znikają, czuje się pan coraz lepiej" (metoda Bernheima-Biechtiemewa, polecana przez Plafonowa) .
Ciczba seansów może się wahać od 10 do 20 i więcej.
Jeśli pojawiający się efekt nie jest trwały, konieczne jest organizowanie seansów codziennie lub co drugi dzień: następnie odstępy między posiedzeniami przedłużamy aż do jednego tylko seansu na miesiąc.
Interesujący jest związek między głębokością hipnozy a jej efektem
terapeutycznym.
Zwykle bywa tak że im głębsza jest hipnoza, tym szybszy i bardziej wyraźny jest jej efekt.
Zdarzają się jednak także przypadki, kiedy stosunkowo lekką hipnozę, ocenianą przez hipnotyzera jako niezupełnie zadowalającą, pacjent'uważa za bardzo skuteczną.
Doświadczenia takie wyjaśniają fakt, że na przykład Stokyis (l 965) , Płatonow (l 962) , Langen i wielu innych hipnotyzerów o bogatej praktyce nie przywiązują Strona 85
Psychoterapia kierunki metody badania.txt
większej wagi do stopnia głębokości hipnozy, a nawet do tego, czy pacjent w ogóle znajduje się w stanie hipnozy: wystarcza im to, że pacjent leży z zamkniętymi oczami.
Wtakiej sytuacji powtarzają oni wiele razy na wielokrotnych seansach sugestie o poprawie zdrowia-często z dużym powodzeniem.
Stwierdzenie faktu, iż działanie terapeutyczne może się pojawić nawet po posiedzeniach hipnotycznych, podczas których hipnotyzer miał wrażenie, że pacjent jest niepodatny na hipnozę i że wprowadzenie go w stan hipnotyczny nie udało się, spowodowało, że niektórzy autorzy (na przykład Omie, Evans)
rozróżniają terapeutyczny wpływ stanu hipnotycznego i sytuacji hipnotyczne j.
Sytuacja hipnotyczna polega na tym, że przeproZOO.
wadzą się z pacjentem pełpą procedurę hipnotyczną, pacjent przypuszcza, że jest zahipnotyzowany i oczekuje, że hipnoza będzie na niego wpływać w określony sposób.