Henryk Sienkewicz - Krzyżacy, KrzyzT2R17wiek wiek�w postoi, a stukniesz w niego godnie obuchem, to ci si� pustk�obezwie...

Strona początkowa

Każdy jest innym i nikt sobą samym.

I pr�chno si� w nim sypie. Taka to i krzy�acka moc! Ale jam ci kaza�
gada�, co� robi� i co� wsk�ra�. Goni�e� tam na ostre - powiadasz?
- Goni�em. Hardo i niewdzi�cznie ci mnie tam z pocz�tku przyj�li, bo by�o im ju�
wiadomo, �em si� z Rotgierem potyka�. Mo�e i przygodzi�oby mi si� co z�ego, jeno
�em z listem od ksi�cia przyjecha� i pan Lorche, kt�rego oni szanuj�, od ich
z�o�ci mnie broni�. Ale potem przysz�y uczty i gonitwy, w kt�rych Pan Jezus mi
pob�ogos�awi�. To�cie s�yszeli, �e mnie brat mistrz�w Ulryk pokocha� - i da� mi
rozkaz od samego mistrza na pi�mie, aby mi Danu�k� wydali?
- Powiadali nam ludzie - rzek� Ma�ko - i�e popr�g mu p�k� przy siedle, co ty,
widz�cy, nie chcia�e� na niego uderza�.
- Ju�ci, podnios�em kopi� w g�r�, a on mnie od tej pory pokocha�. Hej, mi�y
Bo�e! srogie mi pisma dali, z kt�rymi mog�em od zamku do zamku je�dzi� i szuka�.
Ju� my�la�em, �e koniec mojej biedy i mego frasunku - a teraz ot, tu siedz�, w
dzikiej stronie, bez rady nijakiej, w strapieniu i smutku, a co dzie� ci mi
gorzej i t�skniej...
Tu umilk� na chwil�, po czym rzuci� z ca�ej mocy wi�rem w ogie�, a� iskry
posypa�y si� z p�on�cych g�owni, i rzek�:
- Bo je�li ta nieboga j�czy tu gdzie w jakim zamku, a my�li, �em jej zahaczy�,
to niechby mnie nag�a �mier� nie min�a!
I tyle w nim si� widocznie zapiek�o zniecierpliwienia i b�lu, �e j�� zn�w rzuca�
wi�rami w ogie� jak gdyby nag�ym, �lepym b�lem uniesion, a oni zdumieli si�
bardzo, nie przypuszczali bowiem, �eby tak kocha� Danu�k�.
-Pohamuj si�? - zawo�a� Ma�ko. - Jako�e by�o z onym glejtem? Zali komturowie nie
chcieli rozkaz�w mistrza s�ucha�?
- Pohamujcie si�, panie - rzek� Czech - B�g was pocieszy - mo�e wkr�tce.
Zbyszkowi za� �zy b�ys�y w �renicach, ale uspokoi� si� nieco i rzek�:
- Otwierali odmie�ce zamki i wi�zienia. By�em wsz�dy, szuka�em! A� wybuch�a ta
wojna - i w Gierdawach powiedzia� mi w�jt von Heideck, �e wojenne prawo inne i
�e glejty wydane w czasie pokoju nic nie znacz�. Pozwa�em go zaraz, ale nie
stan�� i z zamku mnie wy�en�� kaza�.
- A w innych? - spyta� Ma�ko.
- Wsz�dy to samo. W Kr�lewcu komtur, kt�ry jest zwierzchnikiem gierdawskiego
w�jta, nie chcia� nawet czyta� mistrzowego pisma, m�wi�c, �e wojna, wojn� - i
g�ow�, p�ki ca�a, kaza� mi precz unosi�. Pyta�em i gdzie indziej - wsz�dy to
samo.
- To teraz rozumiem - rzek� stary rycerz. - Widz�c, �e nic nie wsk�rasz, wola�e�
tu przyj��, gdzie chocia� pomsta mo�e si� zdarzy�.
- Tak jest - odpowiedzia� Zbyszko. - My�la�em tak�e, �e je�c�w nabierzem i mo�e
zamk�w kilka ogarniem; ale oni nie umiej� zamk�w zdobywa�.
- Hej, przyjdzie sam knia� Witold, to b�dzie inaczej.
- Daj go B�g.
- Przyjdzie. S�ysza�em na mazowieckim dworze, �e przyjdzie, a mo�e i kr�l z nim
razem z ca�� pot�g� polsk�.
Lecz dalsz� rozmow� przerwa�o im przyj�cie Skirwoi��y, kt�ry wychyli� si�
niespodzianie z cienia i rzek�:
- W poch�d ruszamy.
Us�yszawszy to, rycerze powstali �ywo na nogi, Skirwoi��o za� zbli�y� ku ich
twarzom swoj� ogromn� g�ow� i rzek� przyciszonym g�osem:
- S� nowiny: id� do Nowego Kowna posi�ki. Dw�ch rycerzy prowadzi knecht�w, byd�o
i spy��. Zaskoczym im.
- To przejdziem Niemen? - zapyta� Zbyszko.
- Tak. Wiem br�d.
- A w zamku wiedz� o posi�kach.
- Wiedz� i wyjd� im na spotkanie, ale na tych uderzycie wy. I pocz�� im
obja�nia�, gdzie maj� si� zasadzi�, tak aby niespodzianie uderzy� na tych,
kt�rzy pokwapi� si� z zamku. Chodzi�o mu o to, by jednocze�nie stoczy� dwie
bitwy i pom�ci� ostatnie pora�ki, co mog�o si� uda� tym �atwiej, �e po �wie�ym
zwyci�stwie nieprzyjaciel czu� si� zupe�nie bezpieczny. Wi�c wskaza� im miejsce
i czas, w kt�rym mieli tam zd��y�, a reszt� zda� na ich m�stwo i przemy�lno��.
Oni za� uradowali si� w sercach, gdy� zaraz poznali, �e m�wi do nich wojownik
do�wiadczony i sprawny. Sko�czywszy, kaza� im i�� za sob� i wr�ci� do swej numy,
w kt�rej czekali ju� na niego kniaziowie i bojarzyni setnicy. Tam powt�rzy�
rozkazy, wyda� nowe, a wreszcie podni�s�szy do ust piszcza�k�, wyrze�bion� z
wilczej ko�ci, wyda� dono�ny i przera�liwy �wist, kt�ry us�yszano od jednego do
drugiego ko�ca obozu.
Na �w odg�os zakot�owa�o si� co� wedle przygas�ych ognisk;
tu i �wdzie pocz�y strzela� iskry, potem b�ysn�y p�omyki, kt�re ros�y i
wzmaga�y si� z ka�d� chwil�, a przy ich blasku wida� by�o dzikie postacie
wojownik�w zbieraj�ce si� ko�o stos�w z broni�. B�r zadrga� i zbudzi� si�. Po
chwili z g��bin pocz�y dochodzi� wo�ania koniuch�w p�dz�cych stada ku obozowi.
KONIEC ROZDZIA�U

Tematy

Template provided by Designs by Darren Opracowanie Marketing w Internecie dla Każdy jest innym i nikt sobą samym.